Aktualizacja: 14.sierpień'2022
  




Beskidy Lesiste
O regionie



Beskidy Lesiste (522.1) – makroregion stanowiący niższą, północną część Beskidów Wschodnich (Zewnętrzne Karpaty Wschodnie). Leżą na obszarze Polski, Słowacji, Ukrainy i Rumunii.

Po stronie polskiej graniczą od północy z Pogórzem Środkowobeskidzkim, a od zachodu z Beskidem Niskim. Granice Beskidów Lesistych wyznaczają doliny: Sanu, Osławy i Osławicy na północnym zachodzie oraz Suczawy na południowym wschodzie. Najwyższym szczytem tej części Beskidów jest Wielka Sywula w Gorganach (1836 m n.p.m.).

Beskidy Lesiste przecięte są kilkoma ważnymi szlakami komunikacyjnymi, biegnącymi przez przełęcze Użocką i Jabłonicką. (Wikipedia)

Góry Sanocko-Turczańskie
Teren ten obejmuje obszar na północ od Sanu, na wschód od Jeziora Solińskiego i na południe od szosy Lesko – Ustrzyki Dolne – Krościenko. Z geograficznego punktu widzenia nie są to już właściwe Bieszczady, lecz tzw. Góry Sanocko-Turczańskie. W ich krajobrazie dominują długie, proste wały górskie o słabo zróżnicowanej linii grzbietowej, ciągnące się z północnego zachodu Na wschód i porozdzielane rozległymi obniżeniami, w których od dawien dawna kwitła gospodarka rolnicza. Na omawianym obszarze można wyróżnić trzy takie grzbiety: na północy Żuków, w środkowej części porozdzielany dolinami potoków ciąg wzniesień Stożek – Moklik – Ostre, na południu najwyższy Otryt.
To tu znajduje się słynna Lotniskowa z ruinami szkoły lotniczej w Bezmiechowej, tutaj też olśniewający pałac Krasickich w nomen omen Krasiczynie, tu też- Arłamów, niegdyś ośrodek rządowy, gdzie internowany był Lech Wałęsa.


więcej o regionie   |   Sanok   |   Lesko   |   Solina   |   Ustrzyki Dolne   |  
Bieszczady Zachodnie
Zachodnia część Bieszczadów rozciągająca się od Przełęczy Użockiej (853 m n.p.m.) na wschodzie po Przełęcz Łupkowską (640 m n.p.m.) na zachodzie. Obszar ten w większości leży na terenie Rezerwatu Biosfery „Karpaty Wschodnie”. Charakterystyczny krajobraz Bieszczadów to równoległe, długie, ciągnące się z północnego zachodu Na wschód pasma górskie, których wysokość stopniowo wzrasta z zachodu na wschód. Najwyższym szczytem Bieszczadów Zachodnich jest Tarnica (1346 m n.p.m.), najwybitniejszym – Wielka Rawka (523 m nad przeł. Beskid). Termin Bieszczady używany jest zwykle w Polsce jako synonim polskich Bieszczadów (które są jedynie częścią Bieszczadów Zachodnich). Słowacka część Bieszczadów Zachodnich nazywana jest przez Słowaków Górami Bukowskimi (Bukovské vrchy), a przez Węgrów – Keleti Beszkidek.

więcej o regionie   |   Cisna  |   Baligród  |   Ustrzyki Górne  |   Bukowiec - Sianki  |   Solina  |   Lutowiska  |  
Bieszczady Wschodnie
pasmo górskie w Karpatach, część tzw. pasma Beskidów Lesistych. Rozciąga się od Przełęczy Użockiej (853 m n.p.m.) na zachodzie do Przełęczy Wyszkowskiej (930 m n.p.m.) na wschodzie, leży w całości na terytorium Ukrainy. Na Ukrainie dla tego pasma obowiązuje nazwa Werchowynśkyj Wododilnyj Chrebet (Верховинський Вододільний хребет). Najwyższym szczytem jest Pikuj (1408 m n.p.m.), który jest jednocześnie najwyższym szczytem całych Bieszczadów.



Beskidy Brzeżne
pasmo górskie na zachodniej Ukrainie, w Karpatach Wschodnich, na skraju obniżenia Wschodniego Podkarpacia, między dolinami górnego Dniestru (w okolicach Sambora) i Bystrzycy Nadwórniańskiej. Beskidy Brzeżne to pokryte lasami iglastymi równoległe pasma, rozdzielone obniżeniami, rozcięte poprzecznie dolinami rzek Stryj, Świca, Łomnica i Bystrzyca Sołotwińska. Wysokość pasma dochodzi do 1000 m n.p.m. Najwyższym szczytem jest Turawa (940 m n.p.m.)[1]. W Beskidzie Brzeżnym znajduje się uzdrowisko balneologiczne Schodnica.


Gorgany
pasmo górskie w łańcuchu Karpat, w południowo-zachodniej części Ukrainy, wchodzące w skład Beskidów Lesistych w Beskidach Wschodnich, stanowiące ich najdzikszą częścć. Gorgany są zbudowane z fliszu, głównie z piaskowców. Charakterystyczne dla Gorganów są duże różnice wysokości względnych. Poszczególne grupy górskie oddzielone są od siebie głębokimi dolinami rzek. Stoki gór są porośnięte gęstymi lasami bukowo-jodłowymi i świerkowymi, powyżej górnej granicy lasu – szczególnie silnie rozwinięte piętro kosodrzewiny. W partiach szczytowych pola złomisk, rumowisk skalnych (lokalnie zwanych gorganem (stąd nazwa), grechotem, maliniakiem, rzadko połoniny. Obszar ten odznacza się niewielką gęstością zaludnienia, nie ma większych osad. Gorgany uważane są za jedne z najdzikszych gór Europy. Utrudnieniem dla wędrowców są wysokie łany kosodrzewiny, które występują na większości szczytów. Brakuje tu również zagospodarowania turystycznego – z 30 przedwojennych polskich schronisk dzisiaj[kiedy?] nie funkcjonuje ani jedno, tu i ówdzie pozostały tylko ich ruiny. Dopiero od niedawna[kiedy?] zaczęto znakować szlaki turystyczne, mimo to jednymi z najlepszych punktów orientacyjnych pozostają przedwojenne słupki graniczne (biegła tu granica Polski z Czechosłowacją, a w 1939 z Węgrami).


Beskidy Pokucko-Bukowińskie
pasmo górskie na zachodniej Ukrainie i w północnej Rumunii, w Karpatach Wschodnich, rozciągające się na wschód od Prutu, aż po Suczawę. Północna część pasma w polskiej literaturze turystycznej jest określana jako Beskid Huculski. Najwyższym szczytem jest Rotyło (1483 m n.p.m.)[

Copyright © MUWIT.pl    O portalu |  autorzy |