Najbardziej atrakcyjną częścią Zamagurza jest Czerwony Klasztor. Wieś i ośrodek turystyczny zawdzięczają nazwę klasztorowi kartuzów, który powstał na początku XIV wieku (miał gzymsy, futryny i sklepienia żebrowe w kolorze czerwonym, stąd wzięła się nazwa Czerwony Klasztor). W dzielnicy Czerwony Klasztor - uzdrowisko znajduje się siedziba Pienińskiego Parku Narodowego. Corocznie w czerwcu odbywa się tu tradycyjny Zamagurski festiwal folklorystyczny a we wrześniu Międzynarodowy Slalom Pieniński.
Czerwony Klasztor:
Pięknie widoczne ze szczytu Trzech Koron, zabudowania Czerwonego Klasztoru, znajdują się po drugiej stronie Dunajca. Klasztor wybudowali mnisi kartuscy w XIVw. Najbardziej znanym z nich był brat Cyprian, człowiek wielce oczytany w księgach, myśliciel i botanik- samouk. W czasie jego życia w zakonie szalała rozpusta i rozwiązłość obyczajów. W XVI wieku klasztor został zniesiony- dopiero w ponad 100 lat później klasztor został oddany kamedułom, którzy wprowadzili tu surowe zasady. Dawne czasy wspominają legendy - nad Dunajcem góruje poszarpana skała, w którą
zamieniło się siedmiu rozpustnych mnichów, zaś
w klasztorze straszy posępny krwawy zakonnik orzący pole rodzące kamienie.
Ikar spod Trzech Koron
Największym marzeniem brata Cypriana było wznieść się w przestworza. Któregoś dnia we śnie anioł namówił go do lotu ze szczytu Trzech Koron. Zachęcony tą wizją zakonnik wysmarował się specjalną, roślinną maścią i pofrunął ku Tatrom. Nad Morskim Okiem jednak zamienił się w skałę, którą od tego czasu miejscowi nazywają Mnichem.
Mnich Cyprian – Franz Ignatz Jäschke pełnił w klasztorze obowiązki lekarza, cyrulika i aptekarza. Był znany jako botanik. W muzeum w Łomnicy Tatrzańskiej zachował się jego zielnik, w którym skatalogowanych zostało blisko 300 gatunków roślin rosnących w Pieninach.
Dziś w klasztorze znajduje się ekspozycja Muzeum Wschodniosłowackiego z dziełami sztuki i naczyń liturgicznych, pochodzących z XVI-XVIII w.
Czerwony Klasztor obecnie połączony ze Sromowcami Niżnymi wybudowaną w 2006 roku wiszącą kładką. Można tez dojść malowniczą drogą pienińską z Szczawnicy.
Na północ:
wąwóz Szopczański
prastara trasa łącząca Krościenko ze Sromowcami- to najpiękniejsza z dolinnych tras Pienin. Strome ściany osiągają tu wysokość 20-40 metrów, wśród z nich wije się potoczek Szopczański. Legendy mówią, że miejscowa ludność zaś tawiała tu pułapki na Tatarów i wojska szwedzkie. Od wschodu piętrzą się bowiem ostre turnie Trzech Koron i dzikie urwiska, od zachodniej strony zaś czarne piargi pod Podskalnią Górą. wąwóz najpiękniejszy jest jesienią, kiedy rosnące wokół buki przybierają wszystkie kolory tęczy. Równie pięknie jest zimą, kiedy ze skał zwisają mlecznobiałe lodospady. Dość łatwo można zaobserwować skaczącego pomurnika- małego kolorowego ptaszka nieco większego od wróbla, który w masywie Trzech Koron ma swoje gniazda.
Szlaki piesze w Pieninach Właściwych:
Krościenko - )( Szopka (węzeł szlaków)- Sromowce Niżne (granica państwa)
z przełęczy Szopka można skierować się szlakiem niebieskim na Trzy Korony i Sokolicę
W Sromowcach można przekroczyć granicę (mostem na Dunajcu) i udać się do Czerwonego Klasztoru
Szczawnica- Sokolica- Trzy Korony- )( Szopka- Macelak- Czorsztyn- )( Snozka
UWAGA! Szlak ze Szczawnicy wymaga przeprawy przez Dunajec. Przewóz za symboliczną opłatą jest możliwy jedynie w okresie letnim (15.kwiecień- 31.październik)
Z Sokolicy do Krościenka można zejść również szlakiem zielonym
Zamek Pieniński (Góra Zamkowa)- Krościenko- kaplica św. Kingi- Sokolica
Trzy Korony:
Trzy Korony, zwane przez Górali Pienińskich Wysoką Kaśką, Grubą Baśką i Kudłatą Maryśką, to naprawdę aż pięć turni. Do Dunajca jest stąd 300 metrów... w dół. Widok z glorietki widokowej zapiera dech w piersiach. Głównie widać Tatry i Gorce- przy odrobinie szczęścia można stąd zobaczyć Babią Górę. W sezonie, na tzw. Siodle siedzi zwykle pracownik PPN-u, który bardzo chętnie pomoże w identyfikacji szczytów i udostępni mapkę panoramiczną.
Na zachód rozpościera się widok na pieniny Spiskie i Czorsztyńskie, przy dobrej pogodzie nad łagodnym, lesistym ramieniem Macelaka zobaczyć można ośnieżony szczyt Babiej Góry, szczególnie piękny o zachodzie słońca. Na północny zachód kulminacja Gorców, a tuż przed nimi Lubań, a kształcie charakterystycznej trumny. Na wschód rozpościera się pasmo Małych Pienin, które są i wyższe i dłuższe od Pienin Właściwych, a na północny- wschód- Pasmo Radziejowej w Beskidzie Sądeckim.
UWAGA!!! Wyznakowany w 1906 r. szlak na Trzy Korony, jest jednym z najpopularniejszych. Warto o tym pamiętać, kiedy będziemy chodzić po szlakach w sezonie wakacyjnym.
Na glorietce mieści się jedynie 15 osób. Rekordowy czas oczekiwania na wejście wynosi 4 godziny 50 minut!!!
Sokolica:
Ze szczytu Sokolicy rozpościera się piękny widok na przełom Dunajca. W dali- Małe Pieniny z słowacką wsią, Leśnicą.
Sosna z Sokolicy stała się widokówkowym symbolem Pienin. Jest to relikt z wczesnego holocenu. Wieść gminna niesie, iż w latach siedemdziesiątych góral z Krościenka dorabiał sobie, robiąc zakłady z turystami iż utrzyma się wisząc na jednej ręce nad Dunajcem, powierzając swoje życie karłowatej sośnie. Nie wiadomo ile w tym prawdy, jednak pewne jest, że dzieciom nie należy tej legendy opowiadać- do lustra wody jest tu ponad 330 metrów!
Skały szczytowe Sokolicy porasta obficie chryzantema Zawadzkiego, kwitnąca aż do połowy jesieni. Zaś sosny zdobiące grań Sokolicy są reliktami z wczesnego holocenu.
Jeden bilet:
Warto pamiętać, że w tym samym dniu można zdobyć oba szczyty - Sokolicę i Trzy Korony- w ramach jednego biletu.
Modyfikując szlak należy pamiętać, iż jest to teren Pienińskiego Parku Narodowego i w jako takim nie wolno poruszać się poza znakowanymi szlakami.
Zwracamy uwagę iż zejście niebieskim szlakiem z Sokolicy do Szczawnicy wiąże się z przeprawą przez rzekę (prom kursuje od 15,IV do 31,X).
Zamkowa Góra:
Na zboczu Zamkowej Góry znajdują się ruiny najwyżej położonego zamku w Polsce. Dziś już trudno zauważalne mury, miały ponad metr grubości. Podania mówią, iż w wieku XIX wzniósł go Bolesław Wstydliwy dla swojej żony Kingi. Tu ponoć schroniła się Kinga uciekając przed Tatarami. Na początku XX w. wykuto obok zamku sztuczną grotę i ustawiono w niej figurę św. Kingi.
Na wschód:
Leśnica- wieś w sercu Pienin
Jedyna wieś położona w prawdziwym sercu Pienin. Dzięki odosobnieniu zachował się tu folklor, stare chałupy i kościól św. Marcina, do którego na odpust św. Marcina przychodzą wierni ze Szczawnicy (to niedaleko, ledwie 3,5 km). Warto odwiedzić przysiółek Jeżówka- wszystkie chałupy są drewniane, niektóre pomalowano w tradycyjny sposób. W Leśnicy znajduje się kameralny pensjonat "Pieniny" (ledwie 8 miejsc) i znana "Chata Pieniny" z wypożyczalnią rowerów i całkiem dobrą kuchnią. Z Leśnicy wiodą szlaki w Małe Pieniny, do Czerwonego Klasztoru i w masyw Haligowskich Skał (Jaskinia Aksamitka- dziś zamknięta dla turystów).
Na południe:
Masyw Płaśni:
Mało znane, a dziś łatwo dostępne, są Haligowskie Skały w masywie Płaśni. Najlepszym punktem wyjścia jest słowacka wieś Leśnica (proste dojście ze Szczawnicy drogą Pienińską). Masyw Płaśni obfituje w piękne widoki (szczególnie te znad Leśnicy), nad Haligovcami znajduje się malowniczy park skalny, zaś w osiedlu Jeżówka można się cofnąć w czasie- to żywy skansen. Wszystkie chałupy są drewniane, a wiele z nich pomalowano w tradycyjny sposób.
Wędrując grzbietem można zobaczyć wiele charakterystycznych skalnych grzybów, ostańców czy malowniczych żlebów. Jest tu tez kilka jaskiń- wśród nich największa pienińska jaskinia- Aksamitka w_Czerwonej Skale, Brzostowa Dziura przy Białej Skale i_mająca około 30_m długości Zbójnicka Jaskinia pod Grubą Skałą, którą można rozpoznać po wysokim na 5_m oknie skalnym zwanym Zbójnicką Bramą.
Jaskinia Aksamitka
Aksamitka ma 335 m korytarzy. Miejscami az do 20 m szerokości. Jej ściany są tak białe, że lud nazwał ją Mleczną Dziurą. Bogate twory naciekowe zostały zniszczone przez pseudo-turystów. Jaskinia jest znanym wśród nietoperzy miejscem lęgowym- m.in ukrywał się tu przed badaniami podkowiec wąskoskrzydły- od paru lat uznany za gatunek wymarły. W 1997 r. utworzono tu rezerwat ścisły, a jaskinię zamknięto dla zwiedzających. Według niektórych informacji znowu ją udostępniono.
Haligovske Skaly
Jest chronionym pomnikiem przyrody znajdującym się na terenie Pienińskiego Parku Narodowego. Jest to kompleks wapiennych skał i piargów z bardzo rzadką florą i fauną. W typowo skalistej rzeźbie, zwłaszcza na jej południowych i południowo-zachodnich zboczach, znajduje się wiele zespołów kamiennych wież, takich jak (Biela, Czerwona, Sowia, Končistá, Hrubá), suche doliny krasowe (Široká, Hlboká) i zbocza wapienne. Znajdziesz tam wiele wnęk, zagłębień i jaskiń. Najbardziej znaną jest jaskinia Aksamitka w Czerwonej Skale, Brestová diera w Białej Skale i około 30 m długości Zbojnícka jaskyňa poniżej Hrubej Skali ) - którą łatwo rozpoznać po wysokim na 5 m „kamiennym oknie” zwanym Zbojnicką Bramą. Jaskinie znane były miejscowej ludności już we wczesnym średniowieczu.
Na zachód:
Sromowce Nizne - Kościół św. Katarzyny
Kościół od strony północnej połączony jest z przybudówką, która dzieli się na 3 części. W jednej znajduje się zakrystia, w drugiej składzik a część trzecia jest częścią otwartą do wewnątrz co powiększa przestrzeń kościoła. Wieża kościelna ma kształt iglicy. Ściany i wieża są szalowane deskami, hełm wieży pokryty jest gontem tak samo jak jednokalenicowy dach.
W wewnątrz kościoła ściany obite są deskami. Światło pada od strony południowej przez trzy półkoliste okienka. Większość wyposażenia została przeniesiona do nowo wybudowanej w latach 80-tych świątyni. Niektóre z zabytków zwłaszcza rzeźby gotyckie można obejrzeć w Muzeum Diecezjalnym w Tarnowie. Najwyższą wartość zabytkową, która nadal znajduje się w Sromowcach ma tryptyk stanowiący główny ołtarz w nowej świątyni.
O Czerwonym Klasztorze - na www.sromowce-nizne.pl
Szczawnica >>>
