Toruń to miasto o XIII wiecznym rodowodzie, które mimo zmiennej koniunkturze dziejowej, szczęśliwie uniknęło poważniejszych zniszczeń. Zachowana osnowa lokacyjna Starego i Nowego Miasta, wspaniałe budowle sakralne z wyposażeniem wnętrz o wysokiej klasie artystycznej, kilkaset reprezentujących różne formy stylowe kamienic mieszczańskich ze stropami, stolarką i polichromiami, sprawiają, że Toruń jest dziś, w swej urbanistycznej strukturze, najbardziej "średniowiecznym" z dużych miast polskich.
Średniowieczny zespół miejski Torunia - UNESCO
W jego obrębie znajdują się Ratusz Staromiejski, Dwór Artusa, Dom pod Gwiazdą, Fontanna Flisaka, Łuk Cezara, Krzywa Wieża, Dom Mikołaja Kopernika, Katedra śś. Janów, a także kościół św. Jakuba, były Kościół Trójcy Świętej w Toruniu, ruiny kościoła św. Mikołaja i zamku krzyżackiego.
Świadectwem zamożności miasta są, zachowane do dziś, powstałe z mieszczańskich fundacji średniowieczne kościoły, kamienice mieszczańskie, spichrze, a przede wszystkim ratusz staromiejski z XIV wieku. Budowla ta, pełniąca funkcje magistrackie, są dowe i handlowe, należy do najokazalszych gmachów miejskich Europy.
ŻYWE MUZEUM PIERNIKA
Jedyne w Europie żywe Muzeum Piernika, czyli wciąż działającej XVI- wiecznej piernikarni. Zwiedzający będą mogli nie tylko zapoznać się z historią powstania tego sławiącego Toruń ciasta, ale również wziąć udział w jego wytwarzania i wypieku.
Zapraszamy wszystkich, którzy chcą poznać tradycję wypieku toruńskiego piernika, historię miasta, średniowieczną kulturę i język w niezwykłej atmosferze i z humorem! Do roboty gonimy wszystkich bez wyjątku, czy to małych, czy dużych. Poznawanie historii i tradycji w naszym Muzeum to radość dla zwiedzających w każdym wieku, nawet najbardziej dojrzałym.
MUZEUM TORUŃSKIEGO PIERNIKA
Mieszczące się w budynku najstarszej w Europie fabryki pierników należącej niegdyś do słynnej rodziny Weese, Muzeum Toruńskiego Piernika to największe muzeum piernika w Europie posiadające również największą kolekcję drewnianych form piernikowych oraz prowadzące najszerzej zakrojone badania na temat historii toruńskiego piernikarstwa.
Otwarte w 2015 roku jest efektem wieloletniej pracy chlubiącego się blisko 160-letnią tradycją Muzeum Okręgowego w Toruniu oraz najstarszej w Polsce Fabryki Cukierniczej Kopernik S.A, które wspólnymi siłami powołały oddział kultywujący żywe tradycje toruńskiego piernikarstwa.
Na północ:
Radzyń Chełmiński
Zamek stanowi jedno z najciekawszych założeń obronnych Zakonu Krzyżackiego.Mimo, iż nie przetrwał w całości, to zachowane ruiny zachwycają i potwierdzają wielkość oraz powagę średniowiecznej budowli.
Ocenia się, iż zamek w Radzyniu Chełmińskim był najpotężniejszą warownią w Państwie Krzyżackim do czasu aż w pełni ukształtowano zamek w Malborku. Później utrzymywał się pod tym względem na drugiej pozycji. Zapewne dlatego był bardzo dobrze zaopatrzony i wyposażony, przetrzymywano tu m.in. część skarbu zakonnego oraz osobiste srebra wielkiego mistrza Ulryka von Jungingen. Skarb wpadł w ręce Polaków w 1410 roku. Król Władysław Jagiełło rozdzielił go między rycerzy, a ogromne zapasy żywności pozostawił na miejscu dla nowej, polskiej załogi. Majątek wielkiego mistrza zdołano jednak wywieźć wcześniej do Pragi - ciągnęły go z trudem 4 konie.
W 1971 roku w Radzyniu Chełmińskim kręcono serial na kanwie powieści Z. Nienackiego "Pan Samochodzik i Templariusze". Książkowa wioska Miłkokuk z ruinami krzyżackiego zamku to właśnie Radzyń Chełmiński. Wybrano akurat to miejsce, ponieważ ruiny były bardzo efektowne, ale też położone na uboczu i rzadko odwiedzane przez turystów. W mieście i najbliższej okolicy nakręcono więc sporo materiału. Było to ponoć największe wydarzenie w powojennej historii miasteczka, a wielu mieszkańców wystąpiło w filmie. Do dzisiaj w piwnicach można zobaczyć narysowany na potrzeby serialu znak templariuszy "kilka skarbów".
Pokrzywno - Ruiny zamku krzyżackiego
Do naszych czasów zachowały się duże partie murów podzamcza zewnętrznego przez które obecnie przebiega droga z Grudziądza do Radzynia Chełmińskiego. W ich płn-zach narożniku stoi stodoła z widocznymi obecnie zamurowanymi strzelnicami. Z zamku średniego pozostał duży ceglany XIV wieczny spichlerz wykorzystywany dawniej jako suszarnia słodu. Zobaczyć też możemy fragmenty murów ceglaną bramą wjazdową z ostrołukowym portalem oraz częściowo zasypane sklepione średniowieczne piwnice. Na zamku górnym znajduje się częściowo odrestaurowana wieża bramna z pomieszczeniem nadbramnym zachowana do wysokości drugiej kondygnacji oraz fragmenty przedbramia. Z dawnych budynków pozostały mury skrzydła wschodniego i północnego oraz nikłe ślady pozostałych skrzydeł. Również tutaj znajdują się dostępne z dziedzińca sklepione piwnice łączące się ponoć w podziemne tunele. Służyć one miały Krzyżakom do wycieczek na tyły wroga oblegającego zamek.
Na wschód:
Golub-Dobrzyń - zamek krzyżacki
Przykład zamku krzyżackiego charakterystycznego dla ziemi chełmińskiej i dobrzyńskiej należącej do Państwa Zakonnego w Prusach.
Obiekt wyróżnia się wyjątkowo dobrym stanem zachowania substancji architektonicznej.
Budowę zamku w Golubiu rozpoczęto na początku XIV wieku budując mur obwodowy i dwa skrzydła z przeznaczeniem na siedzibę komtura. W kolejnych latach zbudowano pozostałe skrzydła zamku i wieżę, która prawdopodobnie nie została ukończona. Po wojnie trzynastoletniej został siedzibą polskiego starosty. W czasie potopu szwedzkiego zniszczony, podobnie jak inne zamki krzyżackie w Polsce z tego okresu. Został odbudowany w XVIII wieku. Odrestaurowany po II wojnie światowej.
Na południe:
Raciążek - ruiny zamku
Do czasów współczesnych zachowała się zaawansowana ruina głównego domu zamkowego, z najwyraźniej zarysowaną elewacją zachodnią z oboma wysokimi na 2-3 metry narożnikami oraz z dwoma najwyższymi fragmentami murów sięgającymi około 5-7 metrów wysokości (na których słabo widoczne są ślepe płyciny okienne). Po przeprowadzeniu badań archeologiczno-architektonicznych w latach 1978-1985 zamek zabezpieczono w postaci trwałej ruiny. Wstęp na jej teren jest wolny.
Kujawsko-Dobrzyński Park Etnograficzny w Kłóbce
Ze względu na swoje położenie wśród pagórków, lasów i jezior Kłóbka nazywana jest „Perłą Kujaw”. W tym urokliwym krajobrazie ulokowany jest park etnograficzny z kilkunastoma obiektami architektury wiejskiej, z których najstarsze pochodzą z XVIII wieku.
Oprócz trzech zagród, na które składają się chałupy, stodoły, chlewiki, obórki, stajnie i spichlerze na terenie skansenowskiej wsi odtworzone zostały stare zakłady rzemieślnicze — kuźnia, olejarnia i garncarnia oraz wiatrak „koźlak”. W centrum skansenowskiej wsi znajduje się stara karczma, budynek szkoły, remiza strażacka i kościół.
Na zachód:
Mysia Wieża w Kruszwicy
Kruszwica nazywana jest legendarną stolicę Polski. W czasach rzymskich przebiegał tędy szlak bursztynowy. We wczesnym średniowieczu, w plemiennym państwie Goplan, strategiczna rola Kruszwicy wynikała z położenia na przeprawie przez jezioro Gopło, na szlaku, który przez Kujawy łączył Mazowsze i Wielkopolskę z Pomorzem.
Najcenniejszym zabytkiem Kruszwicy, niepisanym symbolem miasta jest ceglana, gotycka wieża samotnie stojąca na Wzgórzu Zamkowym u nasady Półwyspu Rzępowskiego, zwana Mysią. Wieża jest ośmioboczna, ma 32 m wysokości i wraz z resztami murów stanowi pozostałość zamku obronnego z XIV w. Zamek ten zbudowano z fundacji króla Kazimierza Wielkiego ok. 1350 r. w miejscu starego grodu.
Kruszwicki zamek pełnił bardzo ważną funkcję strategiczną, był warownią na pograniczu polsko-krzyżackim. Po zawarciu w 1466 r. II pokoju toruńskiego kazimierzowski zamek pełnił już tylko funkcje administracyjne, był siedzibą kasztelanii
i starostwa grodowego.
Park Narodowy Borów Tucholskich
Bory Tucholskie są jednym z największych kompleksów leśnych w Polsce. Wśród przeważającej w drzewostanie sosny występują dęby, graby, osiki, brzozy, cisy a w bogatym podszyciu obfitość grzybów i jagód. W Borach Tucholskich zachowały się również fragmenty pierwotnej puszczy, stanowiska reliktowych roślin, rzadkich już w Polsce gatunków ptaków i zwierząt (orzeł bielik, głuszec, żuraw, czapla siwa, wydra).
Grudziądz >>>
O zamku na zabytek.pl
O zamku na medievalheritage.eu
O zamku na zamki.pl
O zamku na zamkiobronne.pl
