Brodnica jest znana jest znana nie tylko z trójkątnego rynku czy duchów straszących na wieży - miasto otoczone jest lasami i ponad setką jezior, które razem tworzą Pojezierze Brodnickie. Już rzut kamieniem od miasta można znaleźć się w dzikiej głuszy i delektować się świeżym powietrzem - ale trzeba uważać, bo łatwo natknąć się na zamieszkujących lasy... rycerzy.
Bliskość dzikiej przyrody to jeden z największych atutów Brodnicy – Niektórzy mówią, że to kraina 101 jezior – mówią mieszkańcy – to takie nasze małe Mazury – dodają. Jeziora i lasy są tak blisko, że z miasta można do nich dojechać w kilkanaście minut. Zresztą, ważne są nie tylko jeziora – przez Brodnicę i okolice przepływa Drwęca, jedna z najczystszych polskich rzek, prawdziwy raj dla wędkarzy i kajakarzy.
.
Zamek krzyżacki w Brodnicy
Do czasów współczesnych zachowała się wieża główna, pełniąca obecnie rolę punktu widokowego oraz zarys skrzydeł mieszkalnych zamku górnego. W piwnicach zamkowych funkcjonuje muzeum archeologiczne, a w sezonie odbywają się tutaj inscenizowane turnieje rycerskie. Dziś znajduje się tu muzeum regionalne.
Na północ:
Brodnicki Park Krajobrazowy
Typową cechą Brodnickiego Parku Krajobrazowego jest występowanie naturalnych zbiorowisk torfowiskowych, szuwarowych i wodnych. Flora Parku cechuje się dużym bogactwem i różnorodnością gatunków. Występuje tu ok.. 950 gatunków roślin naczyniowych, z czego wiele z nich to gatunki objęte ochroną całkowitą lub częściową a także gatunki reliktowe. Rośnie tutaj m in. storczyk obuwik pospolity, lilia złotogłów, kłoć wiechowata, 3 gatunki rosiczek, bagno zwyczajne, żurawina drobnolistkowa, bażyna czarna.
Ruiny zamku w Kurzętniku
Zamek kapituły chełmińskiej w Kurzętniku zbudowano ok. połowy XIV wieku. Budynek mieszkalny miał wymiary 25 m x 28 m, a całe założenie 110 m x 42 m. Niszczony w wojnach polsko-krzyżackich. Po wojnie trzynastoletniej w Polsce. Zamek został zdewastowany przez Szwedów w 1659 roku. W XIX wieku ruiny były rozbierane dla pozyskania materiałów budowlanych. Niewiele zostało z niego do dzisiejszych czasów.
Na wschód:
JAR RZEKI BRYNICY
Najstarszy rezerwat przyrody na terenie GLPK, utworzony w 1955 roku. Przedmiotem ochrony jest malowniczy fragment doliny rzeki Brynicy. Rzeka nabiera tu górskiego charakteru i płynie wartko w krętym jarze, którego strome zbocza wznoszą się na 40-50 m. U podnóży skarp występują źródliska. W rezerwacie znajduje się punkt widokowy na jar rzeki. Wiek tutejszych drzewostanów szacuje się na około 140-160 lat. Jest to miejsce lęgowe m.in. zimorodka i pluszcza.
Na południe:
Golub-Dobrzyń - zamek krzyżacki
Przykład zamku krzyżackiego charakterystycznego dla ziemi chełmińskiej i dobrzyńskiej należącej do Państwa Zakonnego w Prusach.
Obiekt wyróżnia się wyjątkowo dobrym stanem zachowania substancji architektonicznej.
Budowę zamku w Golubiu rozpoczęto na początku XIV wieku budując mur obwodowy i dwa skrzydła z przeznaczeniem na siedzibę komtura. W kolejnych latach zbudowano pozostałe skrzydła zamku i wieżę, która prawdopodobnie nie została ukończona. Po wojnie trzynastoletniej został siedzibą polskiego starosty. W czasie potopu szwedzkiego zniszczony, podobnie jak inne zamki krzyżackie w Polsce z tego okresu. Został odbudowany w XVIII wieku. Odrestaurowany po II wojnie światowej.
Na zachód:
Pokrzywno - Ruiny zamku krzyżackiego
Do naszych czasów zachowały się duże partie murów podzamcza zewnętrznego przez które obecnie przebiega droga z Grudziądza do Radzynia Chełmińskiego. W ich płn-zach narożniku stoi stodoła z widocznymi obecnie zamurowanymi strzelnicami. Z zamku średniego pozostał duży ceglany XIV wieczny spichlerz wykorzystywany dawniej jako suszarnia słodu. Zobaczyć też możemy fragmenty murów ceglaną bramą wjazdową z ostrołukowym portalem oraz częściowo zasypane sklepione średniowieczne piwnice. Na zamku górnym znajduje się częściowo odrestaurowana wieża bramna z pomieszczeniem nadbramnym zachowana do wysokości drugiej kondygnacji oraz fragmenty przedbramia. Z dawnych budynków pozostały mury skrzydła wschodniego i północnego oraz nikłe ślady pozostałych skrzydeł. Również tutaj znajdują się dostępne z dziedzińca sklepione piwnice łączące się ponoć w podziemne tunele. Służyć one miały Krzyżakom do wycieczek na tyły wroga oblegającego zamek.
Radzyń Chełmiński
Zamek stanowi jedno z najciekawszych założeń obronnych Zakonu Krzyżackiego.Mimo, iż nie przetrwał w całości, to zachowane ruiny zachwycają i potwierdzają wielkość oraz powagę średniowiecznej budowli.
Ocenia się, iż zamek w Radzyniu Chełmińskim był najpotężniejszą warownią w Państwie Krzyżackim do czasu aż w pełni ukształtowano zamek w Malborku. Później utrzymywał się pod tym względem na drugiej pozycji. Zapewne dlatego był bardzo dobrze zaopatrzony i wyposażony, przetrzymywano tu m.in. część skarbu zakonnego oraz osobiste srebra wielkiego mistrza Ulryka von Jungingen. Skarb wpadł w ręce Polaków w 1410 roku. Król Władysław Jagiełło rozdzielił go między rycerzy, a ogromne zapasy żywności pozostawił na miejscu dla nowej, polskiej załogi. Majątek wielkiego mistrza zdołano jednak wywieźć wcześniej do Pragi - ciągnęły go z trudem 4 konie.

W 1971 roku w Radzyniu Chełmińskim kręcono serial na kanwie powieści Z. Nienackiego "Pan Samochodzik i Templariusze". Książkowa wioska Miłkokuk z ruinami krzyżackiego zamku to właśnie Radzyń Chełmiński. Wybrano akurat to miejsce, ponieważ ruiny były bardzo efektowne, ale też położone na uboczu i rzadko odwiedzane przez turystów. W mieście i najbliższej okolicy nakręcono więc sporo materiału. Było to ponoć największe wydarzenie w powojennej historii miasteczka, a wielu mieszkańców wystąpiło w filmie. Do dzisiaj w piwnicach można zobaczyć narysowany na potrzeby serialu znak templariuszy "kilka skarbów".