53.50583, 19.74904

Link: perlyziemilubawskiej.pl

Tematycznie: Drewniane perły WIM >>>

Regionalnie: Warmia i Mazury >>

Kościół filialny św. Barbary. Drewniany kościół o konstrukcji zrębowej, ustawiony na kamiennej podmurówce, został wzniesiony w latach 1770–1779 na miejscu dawnego kościoła i szpitala pw. św. Jerzego. Kościół składa się z jednej nawy, przylega do niej zakrystia i skarbiec. Od strony wschodniej znajduje się wieża, wybudowana na planie prostokąta, zwieńczona hełmem z chorągiewką wiatrową z datą 1811.

53.51766, 19.81453

Link: perlyziemilubawskiej.pl

Tematycznie: Drewniane perły WIM >>>

Regionalnie: Warmia i Mazury >>

Drewniany kościół pw. św. Barbary wzniesiono w 1725 r. Jego powstanie i materiał, z którego został zbudowany, podobnie jak osiem innych kościołów w okolicy, świadczą o kulturowej i historycznej odrębności ziemi lubawskiej, która zaznaczyła się w XVIII w. Zamiast monumentalnych budowli z czerwonej cegły powstały tu niewielkie kościoły drewniane. Na przykościelnym cmentarzu znajduje się grób niemieckiego żołnierza poległego w czasie I wojny światowej.

53.56759, 19.76858

Link: perlyziemilubawskiej.pl

Tematycznie: Drewniane perły WIM >>>

Regionalnie: Warmia i Mazury >>

Dzisiejszy kościół pw. św. Wawrzyńca w Rożentalu został zbudowany w 1761 r. Jest to kościół drewniany, wzniesiony w konstrukcji zrębowej, obustronnie odeskowany i olistwowany. Budynek, posadowiony na fundamentach z kamienia polnego, jest jednonawowy z osiowo umieszczonymi na ścianie północnej i południowej kaplicami bocznymi zamkniętymi trójbocznie. Prezbiterium zostało zamknięte trójbocznie, z przylegającym od północy przedsionkiem i zakrystią od południa. Od strony zachodniej znajduje się na planie kwadratu wieża.

53.51009, 19.89829

Link: zpk.warmia.mazury.pl

Tematycznie: Ochrona przyrody >>>

Regionalnie: Warmia i Mazury >>

Park Krajobrazowy Wzgórz Dylewskich leży w całości na obszarze województwa warmińsko-mazurskiego, w obrębie czterech gmin: Ostróda, Lubawa, Dąbrówno i Grunwald. Powierzchnia parku wynosi 7151,2 ha. Zaś otuliny 14 882,6 ha. Granicami parku objęto zachodnią, najwyższą część Garbu Lubawskiego, zwaną Wzgórzami Dylewskimi. Jest to jeden z najbardziej urozmaiconych pod względem morfologicznym obszarów Pojezierza Mazurskiego, obok Wieżycy i Wzgórz Szeskich, do najwyższych wzniesień polskich pojezierzy. Wzgórza Dylewskie reprezentują zespół form ostatniego zlodowacenia.

53.45892, 19.60784

Link: zamki.bill.com.pl

Link: zamki.pl

Link: medievalheritage.eu

Tematycznie: Zamki krzyżackie >>>

Regionalnie: Warmia i Mazury >>

Zamek w Bratianie (Zamek Bratian) zbudowano w połowie XIV wieku jako siedzibę wójta Nowego Miasta Lubawskiego. Zajęty w 1410 roku przez wojska polskie, po wojnie powrócił we władanie Krzyżaków. Po wojnie trzynastoletniej stał się siedzibą polskich starostów. W XVIII wieku zamek w Bratianie popadł w ruinę, w XIX wieku został rozebrany. Pozostały resztki murów i fundamentów.

Jedna z legend głosi, że przed wiekami w zamkach w Bratianie i w pobliskim Kurzętniku mieszkali dwaj bracia. Ich zgodne sąsiedztwo nie trwało długo. W gniewie przyrzekli sobie, że już nigdy nie spotkają się na ziemi. Udanej próby mediacji pomiędzy zwaśnionymi braćmi podjął się trzeci brat. Przysięga jednak obowiązywała. By wybrnąć z kłopotliwej sytuacji, bracia zaczęli drążyć podziemny ganek, który po kilku latach pracy połączył dwa zamki. Tu, pod ziemią, spotykali się często, żałując pochopnie złożonej przysięgi. Pomimo poszukiwań nikomu nie udało się dotychczas odszukać podziemnego ganku łączącego dwa bliźniacze zamki.

53.59511, 19.56344

Link: zpk.warmia.mazury.pl

Tematycznie: Ochrona przyrody >>>

Regionalnie: Warmia i Mazury >>

Obszar Parku położony jest w środkowej części Pojezierza Iławskiego i zajmuje powierzchnię 25 045 ha, otoczony jest otuliną o powierzchni 18 038 ha. Park i jego otulina położone są w granicach dwóch województw: warmińsko-mazurskiego i pomorskiego; obejmuje fragmenty gmin: Starego Dzierzgonia, Susza, Iławy, Miasta i Gminy Zalewo i miasta Iławy. Teren Parku reprezentuje młody krajobraz polodowcowy. Reprezentowany przez pagórki moreny czołowej, morenę denną, rozległe pola sandrowe i liczne zagłębienia po martwym lodzie, wypełnione wodami jezior.