Aktualizacja: kwiecień'2023
  




Słupsk
Przewodnik z cyklu PLUS


Co zobaczyć?:


Słupsk
Słupsk jest miastem, które potrafi pozytywnie zaskoczyć odwiedzających je turystów. Może pochwalić się dużą liczbą zabytków i atrakcji. Wśród nich są gotyckie kościoły i bramy, jeden z najstarszych młynów w Polsce, Zamek Książąt Pomorskich, urokliwy deptak na ulicy Nowobramskiej. Słupsk położony jest nad rzeką Słupią, 18 kilometrów od Morza Bałtyckiego i jest trzeci co do wielkości miastem woj. Pomorskiego. Stanowi świetną bazę wypadową nad polskie morze, gwarantując większy spokój i mniejszą ilość turystów w porównaniu z miejscowościami nadmorskimi. Jest też doskonałą alternatywą dla tych, którym znudziło się zwykłe plażowanie. Bogata historia, przepiękna architektura, kultura, atrakcje dla dzieci i cały czas zmieniające się i piękniejące miasto zachęca do jego odwiedzenia.

Słupsk - Złota Kamienica z drewnianą winda
Drewniana, najstarsza w Europie, działająca drewniana winda, wpisana w rejestr zabytków miasta Słupska - znajduje się w tzw. Złotej Kamienicy, przez słupszczan znanej bardziej jako Dom Towarowy "Słowiniec".

Dom Towarowy został zbudowany w 1911 roku. Działał nieprzerwanie do lat 90. Potem Słowiniec został sprzedany prywatnemu właścicielowi, który odnawia ją krok po kroku. Złota Kamienica, bo tak się teraz nazywa budynek przy pl. Zwycięstwa 11, jest odnawiana. Remontowana jest winda - drewniana, najstarsza w Europie, działająca drewniana winda, wpisana w rejestr zabytków miasta Słupska. Na ścianach można obejrzeć fotografie, wykupione z muzeum przez obecnego właściciela, które pokazują Słupsk sprzed stu lat.

Zaprojektował go Eduard Koch, słupski architekt miejski, który nadał charakter przedwojennemu miastu. Przygotowany z wielkim rozmachem i stylem z charakterystycznymi, wielkimi, przeszklonymi oknami na parterach, aż do ziemi robił duże wrażenie na współczesnych. Uznano go za najnowocześniejszy na całym Pomorzu.(tekst: gp24.pl).


Słupsk - Baszta Czarownic
Baszta powstała latach 1411-1415 jako część miejskich fortyfikacji i przez pierwsze dwa stulecia pełniła funkcje typowo obronne. Dopiero w XVII wieku zmieniono jej przeznaczenie, przebudowując na więzienie dla kobiet oskarżonych o czary. Aż do II wojny światowej budowla pełniła najróżniejsze funkcje, w tym magazynu. W trakcie działań wojennych wewnętrzna część baszty została zniszczona - w dobrym stanie zachowała się jedynie zewnętrzna ściana. Zabytkowy budynek odbudowano w latach 70. z przeznaczeniem na galerię sztuki. Wewnętrzną ścianę budynku oszklono. Na szczycie baszty powiewa wiatrowskaz w kształcie czarownicy, przypominający o mrocznej historii tego miejsca.

Pierwszymi skazanymi były dwórki księżnej Anny, Scholastyka i Runga. Ich proces odbył się w 1651 roku. Na podstawie dostępnych źródeł udało się ustalić, że w mieście zgładzono przynajmniej 18 domniemanych czarownic. Najbardziej znaną słupską czarownicą jest Trina Papisten. Jej prawdziwe imię to Kathrin Zimmermann, a Papisten było jedynie złośliwym przydomkiem używanym w stosunku do katolików. Kobieta była prawdopodobnie Polką pochodzenia kaszubskiego, a na śmierć skazał ją niemiecki sąd. Ostatecznie spłonęła na stosie w 1701 roku. Ostatnią ofiarą inkwizycji była Anna Kosbad z Rowów, którą zgładzono w 1714 roku.


Słupsk - Muzeum Pomorza Środkowego
Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku mieści się w kompleksie budynków znajdujących się w centrum miasta. Zajmuje malowniczo położone obiekty na obu brzegach Słupi, po lewej stronie rzeki stoją: Zamek Książąt Pomorskich z XVI wieku (czynny od 1965 r.), Młyn Zamkowy z XIV wieku (czynny od 1968 r.), tzw. Dworek z lat 70. XX wieku (czynny od 1979 r.), Brama Młyńska z XIV wieku (czynna od 1982 r.), Spichlerz Richtera z 1780 roku (czynny od 1998 r.), po prawej zaś Biały Spichlerz z 1814 roku (czynny od 2019 r.) i Czerwony Spichlerz z początku XX wieku (nieczynny, przed rewitalizacją).

Pierwsze muzeum w Słupsku rozpoczęło działalność w 1924 roku. Spuściznę po niemieckich muzealnikach przejęli polscy i także w Nowej Bramie, w 1948 r. otworzyli muzeum przejmując po przedwojennym Heimatmuseum ponad 600 obiektów. Dzisiaj zbiory liczą ponad 30 000 muzealiów, a księgozbiór ponad 22 000 woluminów. Muzeum posiada bogate i różnorodne zbiory: obiekty związane z historią Pomorza, sztukę dawną i współczesną, rzemiosło historyczne, pamiątki po ostatnich mieszkańcach zamku, numizmaty oraz obiekty etnograficzne. Ponadto obejmuje zbiory specjalne: starodruki, kartografię i archiwalia. Naszą dumą jest największa na świecie kolekcja związana ze Stanisławem Ignacym Witkiewiczem - Witkacym.


Słupsk - Słupskie murale
Murale Słupsk ma takie, że aż dech zapiera! Ten największy i najpiękniejszy podziwiać można na ścianie budynku przy skwerze Pierwszych Słupszczan - to artystyczna wizja ulicy tętniącej życiem.Mural przy ul. Starzyńskiego jest ostatnim z przygotowanych specjalnie dla Słupszczan przez firmę Good Looking Studio malowideł ściennych. Pierwszy mural, który mieszkańcy mogą podziwiać od kilku tygodni powstał w przejściu między ul. Nowobramską a ul. Bema. Przedstawia on lalki ze znajdującego się w pobliżu Państwowego Teatru Lalki Tęcza. Kolejny mural powstał w przejściu z ul. Bema na Stary Rynek. Przewodnim tematem tego dzieła była muzyka. Projekt muralu stworzyli nasi słupscy artyści: Igor Salata i Wojciech Stefaniec. Trzeci mural powstał przy przejściu podziemnym przy pod ul. Anny Łajming i przedstawia słupskiego artystę Otto Freundlicha. Ale z czasem postało wiele innych. (tekst: gp24.pl).

Słupsk - Niedźwiadki szczęścia
W 1887 roku w trakcie kopania torfu na Ziemi Słupskiej została znaleziona figurka bursztynowego niedźwiadka. Figurka ta okazała się być amuletem, który należał do łowcy niedźwiedzi, a którego wiek badacze ocenili na około 3700 lat. W ten sposób przynoszący szczęście niedźwiadek stał się symbolem miasta, a jego bursztynową kopię można zobaczyć w słupskim ratuszu. Od czerwca 2017 roku odlewy niedźwiadków, pomalowane przez artystów stoją w różnych miejscach miasta. Niedźwiadki te stworzyły swoisty Szlak Słupskiego Niedźwiadka Szczęścia.

W okolicy:


Dolina Słupi - park krajobrazowy
Park Krajobrazowy "Dolina Słupi" - został utworzony w 1981 roku i jest jednym z najstarszych parków krajobrazowych w Polsce. Jego powierzchnia wynosi 37 040 ha i wraz ze swoją otuliną- 83 170 ha, obejmuje obszar środkowego biegu rzeki Słupi i jej zlewni od miejscowości Soszyca do drogi Krępa-Łosino.

Park Krajobrazowy "Dolina Słupi" jest parkiem typu dolinnego, a jego teren został ukształtowany w okresie topnienia północnoatlantyckiego lądolodu, co przyczyniło się do bogactwa form krajobrazu i znacznego zróżnicowania wysokościowego terenu. Charakterystyczną cecha Parku jest jego lesistość, aż 72% powierzchni zajmują lasy. Najczęściej spotykanymi tu zbiorowiskami leśnymi są bory sosnowe świeże i mieszane, znacznie rzadziej bory bagienne. Lasy liściaste Parku reprezentowane są przez kilka typów zbiorowisk, z których największe powierzchnie zajmują buczyny niżowe: kwaśna i żyzna, dolinom rzecznym towarzyszą grądy gwiazdnicowe, łęgi wierzbowo topolowe i zarośla łozowe. Do bardzo interesujących formacji roślinnych należą torfowiska, a wśród nich szczególnie cenne fragmenty nawiązujące do torfowisk wysokich.


Słowiński Park Narodowy
Przyroda SPN odznacza się unikatowymi walorami i jest jednocześnie charakterystyczna dla środkowego wybrzeża Bałtyku. Te swoiste cechy przyrody Parku doceniane są nie tylko w kraju, lecz także za granicą. Największym bogactwem obiektów, zjawisk i procesów przyrodniczych odznaczają się Mierzeja Łebska oraz przymorskie jeziora. Do najbardziej unikatowych wartości środowiska Parku należy zaliczyć bogactwo odmiennych ekosystemów i ich niezwykle dynamiczne relacje przestrzenne. Dla przykładu zmiany położenia linii brzegowej Morza Bałtyckiego w makroskali dokonywały się przez tysiąclecia, ale nieomal każdego dnia na plaży można śledzić ten proces w miniskali, obserwując formowanie się lagun i ich wypełnianie piaskiem, wyrzucanym przez fale morskie na brzeg.

W tym Parku Narodowym, prócz malowniczych terenów, strzeże się również indywidualne gatunki flory i fauny. W obszarach leśnych dominuje sosna, ale zastaniemy także dęby, buki, modrzewie i świerki. Wśród innych roślin występują w tej okolicy: storczyk plamisty, piaskownica, honekia piaskowa, rosiczka lub rukwiel nadmorska. Park to też miejsce lęgowe wielu gatunków ptaków: przeróżne gatunki kaczek, łabędzie krzykliwe, bataliony, bociany czarne, bądź żurawie. Można również spotkać puchacza, borsuka, jenota czy też łosia, to również siedlisko żmij.


Bytów - Zamek krzyżacki
Zakon krzyżacki kupił ziemię bytowską w połowie XIV wieku, a ok. 1390 roku zaczęli budować zamek, który ukończono w 1406 roku. Zamek krzyżacki w Bytowie zbudowano na planie prostokąta 49 m ×70 z głazów narzutowych i cegły z trzema basztami w narożnikach i jedną wieżą. Najważniejszy był dom zakonny o wymiarach 13 x 39 metrów. Po wojnie trzynastoletniej w rękach polskich. W 1500 roku otoczonogo fortyfikacjami ziemnymi, z których można było prowadzić ostrzał artyleryjski. W drugiej połowie XVI wieku we władaniu książąt pomorskich, którzy rozbudowali zamek o "Dom Książęcy" i "Dom Wdów", wykorzystując mury obwodowe jako ściany budynków. W 1637 roku włączony do Polski, został siedzibą starostów. Pod rządami Prusaków przystosowany na cele urzędów państwowych. Po II wojnie światowej zamek odbudowano, obecnie muzeum, hotel, restauracja i biblioteka).



Copyright © MUWIT.pl    O portalu |  autorzy |