Mocno niedoceniane z powodu bliskiego sąsiedztwa Krakowa i Beskidów. Obszar Pogórza Wielickiego rozciąga się pomiędzy dolinami rzek: Wieprzówki i Raby. Są to niewysokie pagórki, zalesione lasami bukowo-dębowymi sąsiadujące z zabudową mieszkaniową. Wędrowanie po nich jest stosunkowo łatwe i w zależności od pory roku dostarcza odmiennych wrażeń: od kobierców zawilców po czerwone dywany liści buków. Punkt widokowy w Bukowiu (gmina Mogilany) gwarantuje rozległą panoramę na Beskid Mały, pasmo Babiej Góry i przy dobrej pogodzie - Tatry Bielskie!

Pogórze Wiśnickie, jego krajobraz przyrodniczy cechuje silne przekształcenie antropogeniczne, wyraża się ono przede wszystkim jego znacznym rolniczym wykorzystaniem. Toteż naturalne lub niewiele przekształcone zbiorowiska roślinne zajmują nieznaczny odsetek powierzchni, powszechne są natomiast zbiorowiska wtórne. Wzdłuż dolin większych rzek: Uszwicy i Stradomki rozwijają się zarośla wiklin i łęgów wierzbowo-topolowych. Nad mniejszymi strumieniami spotyka się zgrupowania olch i jesionów, charakterystycznego dla tych terenów łęgu pogórskiego. Poza strefą dna doliny dominują już lasy grądowe, złożone głównie z grabów i dębów oraz przylaszczką i bluszczem w runie.



Ciężkowicko-Rożnowski Park Krajobrazowy to piękny i bardzo cenny pod względem przyrodniczym obszar, w wielu miejscach o krajobrazie zbliżonym do naturalnego. Stąd też jego wysoka wartość, która zdecydowanie zasługuje na dokładne poznanie. Oprócz bogatych ekosystemów leśnych, Park poszczycić się może również wyjątkowymi elementami przyrody nieożywionej oraz wieloma ciekawymi zabytkami kulturowymi. Zróżnicowana rzeźba terenu, wspaniałe widoki oraz miejsca takie jak rezerwat przyrody „Skamieniałe Miasto” w Ciężkowicach czy użytek ekologiczny „Polichty” to atrakcje przyciągające niejednego turystę. Położony jest na Pogórzu Rożnowskim i Ciężkowickim, pomiędzy doliną Dunajca na zachodzie i doliną Białej na wschodzie. Swym zasięgiem obejmuje następujące gminy: Ciężkowice, Gromnik, Rzepiennik Strzyżewski, Zakliczyn i Czchów. Na terenie Parku znajduje się Ośrodek Edukacji Ekologicznej, prowadzony przez Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Małopolskiego.



Rozciąga się ono pomiędzy dolinami Wisłoki i Wisłoka. Od zachodu sąsiaduje z Pogórzem Ciężkowickim, a od wschodu z Dynowskim. Północną granicą jest pradolina Podkarpacka, a południową - Kotlina Jasielsko-Sanocka. Obejmuje obszar ok. 900 km2.

Do głównych zabytków Pogórza Strzyżowskiego nalezą drewniany kościół p.w. Św. Katarzyny z 1672 roku w Gogołowie, a także mieszczący się naprzeciwko zespół cmentarza z klasycystyczna kaplicą - mauzoleum Denkerów XIX w. nagrobkami kamiennymi i grobowcami otoczonymi starodrzewiem, zespół dworsko-parkowy, barokowy kościół oraz Synagoga w Czudcu, zespół niemieckich fortyfikacji z okresu II wojny światwoej wraz ze schronem kolejowym w miejscowości Stępina. XV – wieczny drewniany kościół w Lubli. Godna uwagi jest też jedna z najstarszych miejscowości województwa podkarpackiego – Brzostek.

O dużej atrakcyjności Czarnorzecko-Strzyżowskiego Parku Krajobrazowego decydują nie tylko walory przyrodnicze, ale i cenne zabytki architektury – zwłaszcza sakralnej i dworsko-pałacowej. Piękno Pogórza Strzyżowskiego i Dynowskiego tkwi w harmonii naturalnych i kulturowych elementów krajobrazu.

Turysta znajdzie na terenie Parku i w jego najbliższym sąsiedztwie wiele pięknych motywów, a w tym: rozplanowane i zabudowane tradycyjnie małe miasta z rynkami, wsie ze starymi zagrodami, wysoko położone przysiółki i samotne gospodarstwa, a przy nich kapliczki i krzyże przydrożne, cmentarze otoczone starodrzewem, mogiły wojenne, murowane i drewniane kościoły oraz cerkwie, dwory i folwarki, młyny i folusze oraz ślady średniowiecznych grodzisk.

Jedna z ważniejszych atrakcji militarnych kraju, największy w świecie naziemny schron kolejowy, odwiedzany przez Hitlera w 1941 r., o czym wiedzą wszyscy, powstał dzięki walorom krośnieńskiego lotniska, o czym mówi się mało...



Pogórze Dynowskie na zachodzie sąsiaduje z Pogórzem Strzyżowskim, a na wschodzie z Przemyskim. Zachodnią granicą jest Wisłok, a wschodnią San na odcinku od Trepczy k. Sanoka aż po Przemyśl. Najwyższym wzniesieniem jest Sucha Góra (591 m n.p.m.) Dominującym zbiorowiskiem roślinnym na terenie Pogórza Dynowskiego jest podgórska forma buczyny karpackiej. W jej drzewostanie obok buka występuje dość licznie jodła, świerk, jawor oraz wiąz górski. Szczególnie cenne jest występowanie roślin takich jak: cebulica dwulistna i lilia złotogłów. Oba gatunki objęte są ścisłą ochroną prawną. Można tutaj zaobserwować unikalne siedliska bobra, borsuka, orlika krzykliwego, bociana czarnego, kruka i kumaka.Na Pogórzu Dynowskim znajduje się pięć rezerwatów przyrody: rezerwat skałek piaskowcowych –„Prządki”, rezerwaty: "Kretówki", "Cisy w Malinówce", "Brzoza Czarna w Rzeczpolu" oraz "Winna Góra". Godne uwagi są także ruiny zamku Kamieniec w Odrzykoniu.



Na uwagę zasługują również zabytki budownictwa typu rezydencyjno-obronnego: XVI-wieczny zamek w Krasiczynie, zespół pałacowo-parkowy w Birczy oraz pozostałości dworskie w Jaworniku Ruskim i Huwnikach. Często punktem docelowym turystów przybywających na teren powiatu jest Arboretum w Bolestraszycach. Historia ścierania się wpływów kultury wschodniej i zachodniej na obszarze obecnego Powiatu Przemyskiego znajduje swoje potwierdzenie w licznych cmentarzach rzymskokatolickich, grekokatolickich i żydowskich np. w Birczy, Rybotyczach, Krasiczynie. Bogato zdobione figurki, rzeźby i kapliczki są ozdobą tych historycznych obiektów.



Wystarczy spacer po Starym Mieście, aby przekonać, że częściowo zachowało dawny, małomiasteczkowy charakter, z zabytkami, które mogą przypominać Kraków przed nadejściem ery masowej turystyki. Zdaniem autorki rynek Starego Miasta to wspaniała mieszanka stylów architektonicznych, i wiele przykładów żydowskiego dziedzictwa, choć żydowska społeczność została w większości eksterminowana podczas II wojny światowej. - Tak twierdzi dziennikarka CNN. Dodajmy jeszcze - przepiękne drewniane kościoły, rzeźbioną bramę seklerską i jedyne w Polsce (a możliwe, że i na świecie) muzeum romskie z kolekcją "wozów kolorowych".

Tarnów leży na pograniczu regionów. Na Pogórzu oraz na Płaskowyżu Tarnowskim, będącym częścią Kotliny Sandomierskiej. A jako, że leży w miejscu, gdzie rzeka Biała wpada do Dunajca - wyznaczyliśmy też nadrzeczny "mini region", który ma się nijak do podziału geograficznego.