Muzeum Wnętrz Pałacowych w Choroszczy to jednopiętrowy budynek z licznymi dekoracjami fasadowymi. Ten XVIII - wieczny pałacyk, za czasów Branickich mieścił w sobie dwadzieścia dwa pomieszczenia, z czego większość miała charakter reprezentacyjny. Piętro pałacyku zajmowały apartamenty gościnne, zaś dolną - apartamenty Branickich. Dzisiejszy wystrój i wyposażenie wnętrz pałacu nie jest oryginalny, ponieważ majątek Branickich został rozprzedany po śmierci Izabeli Branickiej. Obecna ekspozycja odzwierciedla jednak wystrój XVIII - wiecznych wnętrz, a jedynym oryginalnym elementem w pałacu są płyty kominkowe z Gryfem Branickich i Ciołkiem Poniatowskich. Na parterze zachowano pierwotny rozkład pomieszczeń.


Tradycja Dworów Artusa sięga średniowiecza i wywodzi się z etosu rycerstwa europejskiego. Budynki służące spotkaniom miejskiego patrycjatu i włodarzy powstawały szczególnie w miastach hanzeatyckich, wśród których Gdańsk zajmował szczególną pozycję. Gdański Dwór stanowi nie tylko dowód fascynacji kulturą rycerską, ale także bogactwa miasta. Jego historia sięga XIV wieku. Pod koniec XV wieku był ekskluzywną siedzibą gdańskich bractw kupieckich, centrum życia handlowego Gdańska, salonem towarzyskim, w którym spotykała się elita, goszczono polskich dostojników i ważnych gości z całej Europy.


Zabytkowy pałac znajduje się nad jeziorem. Jest zbudowany w stylu angielskiego neogotyku i pochodzi z XVIII wieku. Warty zobaczenia jest również park z cennym drzewostanem (jodła kaukaska, modrzew europejski, świerk syberyjski, dęby). W Rybokartach warto zobaczyć XV-wieczny kościół pw. św. Józefa. ma bogato wyposażone wnętrze (barokowy ołtarz, trzy obrazy przedstawiające sceny z Nowego Testamentu, epitafia).

Pałac budowany był w różnych latach i różnych stylach, dominującym jest styl neobarokowy. Główny korpus powstał w XIX wieku na miejscu dawnego dworu. Rozbudowa pałacu miała miejsce, kiedy właścicielami majątku była rodzina Thaddenów. Jest to trzykondygnacyjny, rozczłonkowany obiekt z ośmioboczną wieżą mieszczącą klatkę schodową, kryty dachem mansardowym. Najstarsza część ma konstrukcję ryglową. We wnętrzu zachowały się elementy dawnego wystroju wnętrz: w głównym holu - kominek dekorowany kartuszem herbowym, drewniana klatka schodowa z balustradą oraz witraż, sztukaterie z motywami wici roślinnej na sufitach sali jadalnej i salonu, stolarka drzwiowa malowana techniką mazerunku.