Zabytkowy pałac w Białymstoku, jedna z najlepiej zachowanych rezydencji magnackich epoki saskiej na ziemiach dawnej Rzeczypospolitej w stylu późnobarokowym określany mianem "Wersalu Podlasia", "Wersalem Północy", a także "Polskim Wersalem". Początki pałacu sięgają XVI wieku. Murowany zamek w stylu gotycko-renesansowym został zbudowany przez królewskiego architekta Hioba Bretfusa, znanego z budowy Zamku Dolnego w Wilnie, dworu królewskiego w Knyszynie, oraz modernizacji i rozbudowy Starego Zamku w Kamieńcu Podolskim czy zamku w Tykocinie. Kompletnie przebudowany w stylu późnobarokowym przez trzech architektów: Tylmana z Gameren, Jana Zygmunta Deybela i Jakuba Fontanę. Pałac został zniszczony w 1944, odbudowany w latach 1946-1960. Od końca II wojny światowej mieści się w nim Akademia Medyczna, obecnie Uniwersytet Medyczny w Białymstoku.

Muzeum Wnętrz Pałacowych w Choroszczy to jednopiętrowy budynek z licznymi dekoracjami fasadowymi. Ten XVIII - wieczny pałacyk, za czasów Branickich mieścił w sobie dwadzieścia dwa pomieszczenia, z czego większość miała charakter reprezentacyjny. Piętro pałacyku zajmowały apartamenty gościnne, zaś dolną - apartamenty Branickich. Dzisiejszy wystrój i wyposażenie wnętrz pałacu nie jest oryginalny, ponieważ majątek Branickich został rozprzedany po śmierci Izabeli Branickiej. Obecna ekspozycja odzwierciedla jednak wystrój XVIII - wiecznych wnętrz, a jedynym oryginalnym elementem w pałacu są płyty kominkowe z Gryfem Branickich i Ciołkiem Poniatowskich. Na parterze zachowano pierwotny rozkład pomieszczeń.


Pałac rodu Szczuków, twórców i właścicieli Szczuczyna został wybudowany w latach 1687-1690 w stylu barokowym. Autorem projektu był Włoch Józefa Piola, zaś budowę prowadził Józef II Fontana (ojciec Jakuba Fontany), był również kierownikiem budowy zespołu kościoła i klasztoru Pijarów. Przebudowany został w latach 1705-1709 na pałac na planie prostokąta z dwoma narożnymi alkierzami. Rezydencja Szczuków niedługo służyła ich właścicielom gdyż już w 1712 roku została spalona podczas okrutnej w skutkach Wojny Północnej z dużym wkładem Szwedów. Ocalałe elementy pałacu zostały rozebrane przez okolicznych chłopów na budowę swoich domów. Fundamenty ruin odkryto w latach 1966-1967 i 1977-1979. Z widocznych resztek fundamentów można jeszcze odczytać rozkład pomieszczeń pałacu Szczuków.

Klasycystyczny dwór, który w opłakanym stanie istnieje do dziś, zbudował w 1847 roku Adolf Moniuszko. Rodzina Moniuszków zarządzała majątkiem do 1905 roku, kiedy w całości dobra te odkupili Jan i Stefan Kozłowscy. Z ich obecnością w Mikicinie związane są najciekawsze historie, opowiadane przez mieszkańców pobliskich wsi. Jedna z nich dotyczy skarbu odkrytego pod ziemią.