z archiwum MUWIT.pl
Ikar spod Trzech Koron
Największym marzeniem brata Cypriana było wznieść się w przestworza. Któregoś dnia we śnie anioł namówił go do lotu ze szczytu Trzech Koron. Zachęcony tą wizją zakonnik wysmarował się specjalną, roślinną maścią i pofrunął ku Tatrom. Nad Morskim Okiem jednak zamienił się w skałę, którą od tego czasu miejscowi nazywają Mnichem.
Mnich Cyprian – Franz Ignatz Jäschke pełnił w klasztorze obowiązki lekarza, cyrulika i aptekarza. Był znany jako botanik. W muzeum w Łomnicy Tatrzańskiej zachował się jego zielnik, w którym skatalogowanych zostało blisko 300 gatunków roślin rosnących w Pieninach.
Czerwony Klasztor
Najbardziej atrakcyjną częścią Zamagurza jest Czerwony Klasztor. Wieś i ośrodek turystyczny zawdzięczają nazwę klasztorowi kartuzów, który powstał na początku XIV wieku (miał gzymsy, futryny i sklepienia żebrowe w kolorze czerwonym, stąd wzięła się nazwa Czerwony Klasztor).
W dzielnicy Czerwony Klasztor - uzdrowisko znajduje się siedziba Pienińskiego Parku Narodowego. Corocznie w czerwcu odbywa się tu tradycyjny Zamagurski festiwal folklorystyczny a we wrześniu Międzynarodowy Slalom Pieniński.
Pięknie widoczne ze szczytu Trzech Koron, zabudowania Czerwonego Klasztoru, znajdują się po drugiej stronie Dunajca. Klasztor wybudowali mnisi kartuscy w XIVw. Najbardziej znanym z nich był brat Cyprian, człowiek wielce oczytany w księgach, myśliciel i botanik- samouk. W czasie jego życia w zakonie szalała rozpusta i rozwiązłość obyczajów. W XVI wieku klasztor został zniesiony- dopiero w ponad 100 lat później klasztor został oddany kamedułom, którzy wprowadzili tu surowe zasady. Dawne czasy wspominają legendy - nad Dunajcem góruje poszarpana skała, w którą zamieniło się siedmiu rozpustnych mnichów, zaś w klasztorze straszy posępny krwawy zakonnik orzący pole rodzące kamienie.
Dziś w klasztorze znajduje się ekspozycja Muzeum Wschodniosłowackiego z dziełami sztuki i naczyń liturgicznych, pochodzących z XVI-XVIII w. Czerwony Klasztor obecnie połączony ze Sromowcami Niżnymi wybudowaną w 2006 roku wiszącą kładką. Można tez dojść malowniczą drogą pienińską z Szczawnicy.
Więcej
>>>
Z notatnika krajoznawcy
>>
Link |
sromowce-nizne.pl
GPS |
mapa-turystyczna.pl
z archiwum MUWIT.pl
Masyw Płaśni
Mało znane, a dziś łatwo dostępne, są Haligowskie Skały w masywie Płaśni. Najlepszym punktem wyjścia jest słowacka wieś Leśnica (proste dojście ze Szczawnicy drogą Pienińską).
Masyw Płaśni obfituje w piękne widoki (szczególnie te znad Leśnicy), nad Haligovcami znajduje się malowniczy park skalny, zaś w osiedlu Jeżówka można się cofnąć w czasie- to żywy skansen. Wszystkie chałupy są drewniane, a wiele z nich pomalowano w tradycyjny sposób.
Wędrując grzbietem można zobaczyć wiele charakterystycznych skalnych grzybów, ostańców czy malowniczych żlebów. Jest tu tez kilka jaskiń- wśród nich największa pienińska jaskinia- Aksamitka w_Czerwonej Skale, Brzostowa Dziura przy Białej Skale i_mająca około 30 m długości Zbójnicka Jaskinia pod Grubą Skałą, którą można rozpoznać po wysokim na 5 m oknie skalnym zwanym Zbójnicką Bramą.
Aksamitka ma 335 m korytarzy. Miejscami az do 20 m szerokości. Jej ściany są tak białe, że lud nazwał ją Mleczną Dziurą. Bogate twory naciekowe zostały zniszczone przez pseudo-turystów. Jaskinia jest znanym wśród nietoperzy miejscem lęgowym- m.in ukrywał się tu przed badaniami podkowiec wąskoskrzydły- od paru lat uznany za gatunek wymarły. W 1997 r. utworzono tu rezerwat ścisły, a jaskinię zamknięto dla zwiedzających. Według niektórych informacji znowu ją udostępniono.
GPS |
mapa-turystyczna.pl
z archiwum MUWIT.pl
Haligovske Skaly
Jest chronionym pomnikiem przyrody znajdującym się na terenie Pienińskiego Parku Narodowego. Tylko, że słowackiego :). Jest to kompleks wapiennych skał i piargów z bardzo rzadką florą i fauną. W typowo skalistej rzeźbie, zwłaszcza na jej południowych i południowo-zachodnich zboczach, znajduje się wiele zespołów kamiennych wież, takich jak (Biela, Czerwona, Sowia, Končistá, Hrubá), suche doliny krasowe (Široká, Hlboká) i zbocza wapienne. Znajdziesz tam wiele wnęk, zagłębień i jaskiń. Najbardziej znaną jest jaskinia Aksamitka w Czerwonej Skale, Brestová diera w Białej Skale i około 30 m długości Zbojnícka jaskyňa poniżej Hrubej Skali ) - którą łatwo rozpoznać po wysokim na 5 m „kamiennym oknie” zwanym Zbojnicką Bramą. Jaskinie znane były miejscowej ludności już we wczesnym średniowieczu.
Link |
pieniny.sk
