Aktualizacja: 13.sierpień'2022
Niecka Nidziańska
O regionie

źródło: Wikipedia
Niecka Nidziańska (342.2) (miechowska) – makroregion wchodzący w skład Wyżyny Małopolskiej. Stanowi wyraźne obniżenie terenu będące synklinorium między Wyżyną Krakowsko-Częstochowską a Wyżyną Kielecką, którym płynie rzeka Nida, Szreniawa i Nidzica
Nieckę wypełniają głównie osady mezozoiczne i permskie, przeważnie margle, opoki i wapienie.
Charakterystyczne utwory budujące podłoże tego terenu to: wapień jurajski, lessy, utwory aluwialne i deluwialne, torfy i gleby mułowo-torfowe, piaski i gliny zwałowe oraz osady kredowe.
Podłoże budują skały lite wieku kredowego (senonu) margliste epoki wapieni, które przykryte są osadami plejstocenu i holocenu. Te pierwsze to poza lessami gliny zwałowe (zlodowacenia krakowskiego) oraz piaski akumulacji lodowcowej. Holoceńskie utwory aluwialne: pyły, muły, mady i piaski występują w dolinach potoków i cieków wodnych.
Na utworach aluwialnych naniesionych przez wody rzek Uniejówki i Szreniawy wytworzyły się mady. Utwory deluwialne powstały za sprawą erozji powodującej zmycie gleb (przeważnie pyłów) ze zboczy i osadzanie w nieckowatych dolinach. Na tej bazie powstały gleby brunatne. Gleby brunatne i pseudobielicowe utworzyły się też na piaskach polodowcowych. Torfy i gleby mułowo-torfowe, wytworzyły się głównie w silnie podmokłej części doliny rzeki Kniejówki.
Najwyższym wzniesieniem Niecki Nidziańskiej jest Biała Góra – 416 m nad poziomem morza.
Znajduje się tu 106 zinwentaryzowanych jaskiń.
Największymi są:
Jaskinia Skorocicka (dł. 352 m, den. 5 m),
Jaskinia w Wiśniówkach (dł. 342 m, den. 1,6 m),
Jaskinia w Marzęcinie (dł. 250 m, gł. 10 m),
Jaskinia Sawickiego (dł. 173 m, den. 3 m),
Jaskinia w Aleksandrowie (dł. 163 m, den. 4 m),
Jaskinia w Skorocicach u Ujścia Doliny (dł. 122 m, den. 4,5 m),
Jaskinia w Gackach (dł. 115 m, den. 2 m),
Jaskinia pod Świecami (dł. 106 m, den. 7 m),
Jaskinia Dzwonów (dł. 91 m, den. 5 m),
Jaskinia Stara (dł. 86 m, den. 3 m),
Ucho Olki (dł. 79 m, den. 8,8 m),
Jaskinia Lisia (dł. 76 m, den. 5 m),
Jaskinia na Kontakcie (dł. 75 m, den. 1,5 m,
Jaskinia Flisa (dł. 71 m, den. 5 m)
Jaskinia w Krzyżanowicach Górna (dł. 60 m, den. 6 m),
Jaskinia Półkolista (dł. 58 m, den. 1 m)
Jaskinia Szeroka (dł. 48 m, den. 3 m),
Jaskinia z Potokiem (dł. 46 m, den. 4,5 m),
Jaskinia w Skotnikach Górnych (dł. 31 m, den. 0 m),
jaskinia Dwie Studnie (dł. 31 m, den. 3,5 m),
Jaskinia Wodna w Siesławicach (dł. 25 m, den. 8 m),
Jaskinia Żydowska (dł. 25 m, den. 3,2 m),
Jaskinia w Siesławicach (dł. 21 m, den. 5 m),
Tunel w Skorocicach
Jaskinia w Antolce.
Niecka Nidziańska jest regionem dość słabo uprzemysłowionym. Rozwinął się tu głównie przemysł mineralny. W dolinie Nidy wydobywany jest wapień oraz gips (oba minerały pozyskiwane są w okolicach Pińczowa). Innym surowcem mineralnym występującym w tym regionie jest siarka (okolice Grzybowa).
Niecka Nidziańska jest dość słabo zaludniona i zurbanizowana. Największe miasta to Pińczów, Jędrzejów oraz Busko- Zdrój. Znanym uzdrowiskiem jest Busko-Zdrój, gdzie występują wody mineralne i wody siarczkowe.
(Wikipedia)
Płaskowyż Jędrzejowski
wyżyna położona w południowo-zachodniej części województwa świętokrzyskiego. Wchodzi w skład Niecki Nidziańskiej. Od zachodu ograniczony jest doliną Pilicy, od północy Białą Nidą, a od południa Mierzawą. Jego wschodnie granice wyznacza Nida.
Jest zbudowany z margli kredowych. Występują tu także piaski i gliny z okresu czwartorzędu. W jego środkowej, północno-wschodniej i zachodniej części występują łagodne wzniesienia, przeważnie o układzie równoleżnikowym, dochodzące do wysokości 260-326 m n.p.m. Na obszarze tym wykształciły się urodzajne gleby (rędziny).
W przeważającej części jest to teren rolniczy. W centralnej części płaskowyżu ulokowane jest miasto Jędrzejów.

>

Płaskowyż Proszowicki
mezoregion fizycznogeograficzny w południowej Polsce, w południowej części Niecki Nidziańskiej, na pograniczu województw małopolskiego i świetokrzyskiego. Graniczy od północy z Wyżyną Miechowską i Garbem Wodzisławskim, od wschodu z Doliną Nidy, od południowego wschodu z Niziną Nadwiślańską a od zachodu z Pomostem Krakowskim, Obniżeniem Cholerzyńskim i Wyżyną Olkuską.
Region jest płaskowyżem zbudowanym z pokrytych lessem morskich osadów miocenu, osiągającym wysokość od 220 do 280 m n.p.m. Powierzchnia płaskowyżu jest rozczłonkowana na rozległe wzgórza. Ze względu na urodzajne czarnoziemy Płaskowyż Proszowicki jest żyzną krainą rolniczą (pszenica, buraki cukrowe).
Przez region przepływają rzeki Szreniawa i Nidzica - dopływy Wisły. Głównymi miastami na Płaskowyżu Proszowickim są Proszowice, Skalbmierz i Kazimierza Wielka.
Garb Wodzisławski
pas wzgórz o długości ok. 40 km i szerokości 10 km, wchodzący w skład Niecki Nidziańskiej. Od północy i wschodu ograniczają go doliny rzek: Mierzawy i Nidy. Od południowego zachodu ograniczony jest doliną Nidzicy. Wysokość wynosi od 261 m w pobliżu Doliny Nidy do 368 m na zachodzie. Nazwa Garbu pochodzi od miejscowości Wodzisław.
Garb zbudowany jest z opoki kredowej. Wschodnia część przykryta jest lessem. Występują tu liczne jary i wąwozy. W przeważającej części jest to obszar rolniczy, ale dość liczne lasy zachowały się w północno-wschodniej części Garbu.
Dolina Nidy
kraina geograficzna w Polsce, na południu województwa świętokrzyskiego. Wchodzi w skład Niecki Nidziańskiej. Obejmuje środkową i dolną część doliny rzeki Nidy.
Ma długość ok. 65 km i szerokość od 2 do 6 km, z trzema przewężeniami: pomiędzy miejscowościami Sobowice i Kopernia, między Młodzawami i Krzyżanowicami oraz pomiędzy Brzeźnem i Sobkowem.
Dno doliny jest podmokłe i płaskie. Usłane jest glebami madowymi. Występują tu również torfy, głównie w dawnych starorzeczach. Miejscami zachowały się fragmenty tarasów piaszczystych. Wznoszą się one na wysokość ok. 12-15 m ponad tarasem zalewowym.
W Dolinie Nidy występują liczne łąki i pastwiska. Najważniejsze ośrodki regionu to Pińczów, Wiślica i Nowy Korczyn.
Z Doliną Nidy związany jest historyczny region Ponidzia. Obejmuje on jednak znacznie większy obszar niż sama Dolina Nidy.
Jedną z atrakcji turystycznych regionu jest kolej wąskotorowa „Ciuchcia Express Ponidzie”.
Niecka Solecka
falista równina wchodząca w skład Niecki Nidziańskiej. Od północy sąsiaduje z Garbem Pińczowskim. Od zachodu i południowego zachodu ogranicza ją Dolina Nidy. Na wschód od Niecki znajduje się Nizina Nadwiślańska. Wysokość waha się w granicach 170–250 m n.p.m. Jest to region rolniczy, nie ma tu lasów.
Niecka zbudowana jest z margli kredowych, przykrytych przez mioceńskie wapienie litotamniowe oraz gipsy. Występują tu typowe formy krasowe: leje, zapadliska oraz ślepe doliny. Znajduje się tu kilkadziesiąt jaskiń, w tym największa na terenie Niecki Nidziańskiej Jaskinia Skorocicka (dł. 352 m, den. 5 m)[1].
W kilku rezerwatach przyrody chroniona jest roślinność stepowa, która zachowała się na skałach gipsowych. Obecne są tu także siarczane źródła wykorzystywane w lecznictwie. Na terenie Niecki Soleckiej znajdują się uzdrowiska w Busku-Zdroju i Solcu-Zdroju.
Garb Pińczowski
wypiętrzenie znajdujące się w województwie świętokrzyskim. Jest położone pomiędzy Niecką Solecką i Niecką Połaniecką. Stanowi część Niecki Nidziańskiej. Wysokość najwyżej położonych punktów dochodzi do 330 m n.p.m.
Garb zbudowany jest głównie z margli kredowych. Występują tu także utwory z miocenu, m.in. gipsy i wapienie litotamniowe.
W przeważającej części jest to teren rolniczy. Niewielkie lasy występują w zachodniej części regionu.
Niecka Połaniecka
rozległe zapadlisko na terenie powiatu staszowskiego w południowo-wschodniej części województwa świętokrzyskiego. Jest częścią Niecki Nidziańskiej położoną pomiędzy Pogórzem Szydłowskim na północy a Garbem Pińczowskim na południu. Nazwa pochodzi od miasta Połaniec.
Wyżyna Miechowska
mezoregion fizycznogeograficzny w południowej Polsce, w województwach małopolskim i świętokrzyskim, będący najwyżej wzniesioną (Biała Góra – 416 m n.p.m.) częścią Niecki Nidziańskiej.
Jest to obszar typowo rolniczy z niewielkimi płatami lasów, o powierzchni 963 km2. Ma bardzo urozmaiconą rzeźbę, występują na niej rozległe wzniesienia zbudowane z płasko zalegających margli kredowych pokrytych utworami lessowymi (szczególnie sprzyjającymi uprawom) oraz charakterystyczne obniżenia, zwane padołami. Padoły mają długość 2–8 km, szerokość 1–2 km i głębokość 30–50 metrów, wypełnione są iłami mioceńskimi.
Znajduje się tu kilka niewielkich jaskiń, z których największa jest Jaskinia w Antolce[1].
Główne doliny Wyżyny Miechowskiej to dolina Dłubni, Szreniawy i Nidzicy, a miejscowości to Miechów, Słomniki, Miechów-Charsznica i leżąca na wschodzie historyczna wieś Racławice.
Copyright © MUWIT.pl
O portalu |
autorzy |