Półwysep Fennoskandzki (Fennoskandia) – rozległy półwysep w Europie Północnej, zajmujący powierzchnię ok. 1,25 mln km2. Składa się z trzech części: nasady zwanej Międzymorzem Fińsko-Karelskim oraz z odgałęziających się od niej dwóch półwyspów: Skandynawskiego i Kolskiego[1].
Pod względem geologicznym można wyróżnić dwie podstawowe części: tarczę bałtycką i kaledonidy skandynawskie (Góry Skandynawskie).
Półwysep Fennoskandzki stanowi również megaregion fizycznogeograficzny Europy Północnej, w skład którego wchodzą trzy prowincje: