z archiwum MUWIT.pl
Na północ od Wielunia, w Raczynie, znajduje się ładny, drewniany kościół św. Tekli. W Raczynie sa dwa koscioly oddalone od siebie o niecale 800 metrow. Jeden z nich jest drewniany.
Wieluń
Wieluń formalnie należy do województwa łódzkiego. Leży jednak na granicy z województwem wielkopolskim, śląskim i opolskim. Słyszeliście zapewne o Wyżynie Krakowsko-Wieluńskiej, która w szkole myliła Wam się z Wyżyną Krakowsko-Częstochowską (popularnie zwaną Jurą). Tak - to jest ten Wieluń... Inaczej rzecz ujmując, leży sobie zapomniany przez turystów, na przedłużeniu epopei zamkowej (czyli zamków jurajskich)- od górę, czyli na północ (no dobra, po skosie trochę) od Częstochowy.
Wieluń jest jednym z 25 miast otoczonych za czasów Kazimierza Wielkiego murami obronnymi. Tworzył on wraz z m.in. „Orlimi Gniazdami” pas fortyfikacji strzegących południowo-zachodniej granicy Korony, ciągnących się od Krakowa aż do Ostrzeszowa. Wieluńskie fortyfikacje powstawały po pożarze miasta w 1335 roku, stopniowo zastępując umocnienia drewniano-ziemne.
Mury obronne Wielunia miały długość około 1200–1300 metrów i obejmowały teren starego miasta o powierzchni 12 ha. Zbudowane zostały na planie nieregularnego owalu złożonego z prostych odcinków. Miały wysokość 6-6,5 metra, wzniesione z lokalnego piaskowca, zwieńczone ceglanym krenelażem. Pierwotnie mury nie posiadały żadnych baszt, a jedynie dwie bramy: Kaliską i Krakowską.
Brama Krakowska – jedyna zachowana do dziś brama miejska. Zbudowana w XIV w. u wylotu traktu do Krakowa, na początku XIX wieku rozebrano stary ratusz miejski, zaś nową budowlę postanowiono dobudować do Bramy Krakowskiej wykorzystując ją jako wieżę ratuszową. | Brama Kaliska – zbudowana u wylotu traktu do Kalisza. | Brama Maksymiliańska – (dobudowana w XVI wieku) u wylotu na Opole. | Baszta Męczarnia – znajduje się w pobliżu ratusza i Bramy Krakowskiej, przy ul. Podwale. | Baszta Prochownia – ruiny baszty znajdują się w sąsiedztwie ratusza. | Baszta Skarbczyk – zlokalizowana w pobliżu Muzeum Ziemi Wieluńskiej, przy ul. Narutowicza. | Baszta Swawola – znajduje się na plantach przy ul. Palestranckiej.
Więcej
>>>
GPS |
mapa-turystyczna.pl
z archiwum MUWIT.pl
Sieradzkie parki nad Wartą
Sieradzkie Parki Krajobrazowe - Co się kryje pod tą nazwą? Warto chyba wyjaśnić, że to określenie, czysto literackie, wzięło się ze współczesnych rozwiązań administracyjnych i tylko częściowo jest zgodne z historyczną przynależnością obszarów, do których się odnosi.
Załęczański Park Krajobrazowy w całości leży w obrębie historycznej Ziemi Wieluńskiej, natomiast Park Krajobrazowy Międzyrzecza Warty i Widawki, zarówno Ziemi Wieluńskiej, jak i Ziemi Sieradzkiej.
Mimo, iż parki dzieli niewielka odległość, łączy rzeka Warta to każdy z nich charaktyryzuje się odmiennymi walorami przyrodniczymi, krajobrazowymi i kulturowymi.
Więcej
>>>
Link |
zbierajsie.pl
GPS |
mapa-turystyczna.pl
z archiwum MUWIT.pl
Oddziały Muzeum
Muzeum Ziemi Wieluńskiej
Muzeum Wnętrz Dworskich - Ożarów
Wiatrak drewniany w Kocilewie
Ożarów - Muzeum Wnętrz Dworskich
Muzeum Wnętrz Dworskich w Ożarowie leżącym 12 km od Wielunia mieści się w pięknym, okazałym drewnianym dworze z 1757 roku. Architektura dworu nawiązuje do późnobarokowego założenia budownictwa dworskiego. Budowla ma konstrukcję zrębową osadzoną na kamienno-ceglanym fundamencie. Do dworu kształtem zbliżonego do kwadratu przylegają na rogach cztery alkierze.
Wnętrza dworu stały się muzealną wystawą obrazującą kulturę ziemiańską, a w szczególności rodzimość dworu polskiego. Ekspozycja gromadzi pamiątki po wielu rodach ziemiańskich ziemi wieluńskiej. W stylowym dworze zwiedzać można salon, pokoik dziewczęcy, buduar, sypialnie męską i damską, salonik myśliwski, gabinet, salę jadalną i kredensownię. Prezentowane zabytki pochodzą głównie z okolicznych dworów. Wśród eksponatów zobaczyć można barokowe szafy, skrzynie i kufry, ceramikę czy zespół portretów szlachty wieluńskiej z różnych wieków.
Więcej
>>>
x
z archiwum MUWIT.pl
Parcice - ruiny dworu
W Parcicach znajduje się XVIII-wieczny park z ruinami klasycystycznego dworu szlacheckiego otoczonego starodrzewem. Dwór ten wzniósł na przełomie XVIII i XIX w. hrabia Leopold Trepka, gorący zwolennik kalwinizmu.
Można domniemywać, że dwór ten stanął na fundamentach, wcześniejszej siedziby szlacheckiej Elżbiety Czartoryskiej. O jej związkach z Parcicami świadczyć miała stara tablica nagrobkowa z 1623 r., którą odnaleziono po wojnie i przewieziono na cmentarz w Czastarach. Los tej tablicy nie jest dzisiaj znany.
W obrębie parku z 4. Ćw. XVIII stulecia rosną dwa, unikalne w skali krajowej platany kalifornijskie o obwodach 428 i 418 cm, kilkusetletni dąb szypułkowy, którego obwód wynosi 560 cm oraz wiąz o obwodzie 300 cm.
Dziś, niegdyś piękny klasycystyczny dwór w Parcicach pozostaje w ruinie. Uratowane stylowe piece kaflowe, pochodzące z jego wnętrza, znajdują się w Muzeum Wnętrz Dworskich w Ożarowie.
Więcej
>>>
Link |
powiat-wieruszowski.pl
