W skansenie w Kolbuszowej można dostać mapę powiatu kolbuszowskiego oraz przewodnik ilustrowany po tym powiecie.
Kolbuszowa leży w nieckowatej dolinie centralnej części wysoczyzny zwanej Płaskowyżem Kolbuszowskim. Jest to teren płaski, lekko pofałdowany z niewielkimi wzniesieniami. Płaskowyż zbudowany jest z utworów mioceńskich przykrytych osadami epoki lodowcowej. Dolinę wypełniają kompleksy płaszczyzn i wydm, między, którymi zalegają moczary, torfowiska oraz łąki. Z bogactw naturalnych spotyka się tu glinę, piaski, niewielkie ilości żwiru, a także torf i rudę darniową.
Skansen w Kolbuszowej:
Wśród obiektów zlokalizowanych na terenie skansenu znajdują się między innymi: młyn wodny z Żołyni z 2 poł. XIX w.,będący przykładem przemysłowego budownictwa Lasowiaków, stodoła z Kopci z 1749 r., chałupa z Raniżowa z końca XVIII w.- przykład zanikającego budownictwa z okresu osadnictwa józefińskiego w Puszczy Sandomierskiej. Plenerowa ekspozycja uli rozmieszczonych w niewielkim zagajniku ilustruje najważniejsze etapy rozwoju pszczelarstwa na terenie Puszczy Sandomierskiej.
Na północ:
Puszcza Sandomierska:
Okolica Kolbuszowej posiada jeszcze dziś dość duże skupiska leśne, rosnące na starych siedliskach Puszczy Sandomierskiej. Tworzą one jak gdyby kilkukilometrowej szerokości pierścień otaczający zewsząd centralną część Płaskowyżu Kolbuszowskiego. Są to lasy przeważnie sosnowe, pochodzące z XIX i XX- wiecznych nasadzeń. Lasy stanowią ok. 22% powierzchni gminy. Większa część terenów leśnych znajduje się w granicach obszaru chronionego krajobrazu: mielecko-kolbuszowsko-głogowskiego, posiadającego powierzchnię 50 tys. hektarów. Ponadto na terenach leśnych Gminy Kolbuszowa znajduje się jeden z najcenniejszych obszarów przyrody w stanie naturalnym, czyli rezerwat "Zabłocie".
Drewniany kościół w Cmolasie
Drewniany kościół w Porębach Dymarskich
Na wschód:
Julin - dwór myśliwski
W północnej części województwa podkarpackiego, pomiędzy Sokołowem a Leżajskiem, otulony leśną gęstwiną, stoi jeden z najpiękniejszych dworów drewnianych w tej części Polski. Zbudowany w stylu tyrolsko-szwajcarskim pałacyk to prawdziwy unikat. Został wzniesiony w 1880 roku dla hrabiego Romana Potockiego III – ordynata łańcuckiego, posła na Sejm Krajowy Galicji i dziedzicznego członka Izby Panów.
Obiekt wzniesiony na rzucie zbliżonym do litery T, częściowo dwukondygnacyjny, częściowo parterowy, nakryty jest dachem o skomplikowanej konstrukcji. Poszycie zdobią dekoracyjne kominy i wieżyczka obserwacyjna zwana belwederem. Nie sposób oderwać oczu od bogatej dekoracji architektonicznej: ażurowych obramowań okien i drzwi, naczółków okiennych, ozdobnych szczytów, balkonów, balustrad i okapów. Boazerie, ozdobne stropy i kominki, kute balustrady oraz szafy biblioteczne przypominają o czasach świetności tego miejsca. W skład zespołu wchodzą: pałacyk myśliwski, służbówka zwana dyrektorówką, kuchnia i lodownia. Nie mogło zabraknąć także okazałej stajni. W murowanej stróżówce zamieszkiwał dozorca oraz ogrodnik dbający o otoczenie pałacu.
Potoccy w Julinie spędzali co roku cały sierpień. Wypoczynek wśród zieleni urozmaicały polowania oraz przyjęcia, na których pojawiały się znane osobistości. Gośćmi w pałacu bywali m.in.: książę Stanisław Radziwiłł, arcyksiążę Rudolf, czy arcyksiążę Franciszek Ferdynand. Czas beztroskiego relaksu i tańców w doborowym towarzystwie przerwała niespodziewanie I wojna światowa. Na jakiś czas obiekt zamienił się w wojskowy szpital. Być może fakt ten sprawił, że wyszedł on cało z wojennej zawieruchy. W latach dwudziestych XX wieku Julin odzyskał dawny blask – został rozbudowany, a na otaczających go polanach pojawiły się pola golfowe i korty tenisowe. Do zespołu doprowadzona została sieć wodociągowa oraz elektryczność. O randze miejsca świadczyć może fakt, że gościł tu sam książę Kentu Jerzy przyjeżdżając z wizytą do Polski.
Po wojnie i zmianie ustroju przechodził z rąk do rąk. Zarządzał nim m.in. Urząd Miejski w Rzeszowie, Lasy Państwowe, Huta Stalowa Wola. Przez pewien czas funkcjonował jako ośrodek wypoczynkowy. Od 1996 roku zespół juliński pozostaje pod opieką Muzeum Zamku w Łańcucie. Pałacyk Myśliwski w Julinie to jeden z obiektów podkarpackiego Szlaku Architektury Drewnianej.
Na południe:
Zamek Lubomirskich
Zamek Lubomirskich jest jednym z najbardziej reprezentacyjnych obiektów zabytkowych Rzeszowa.
Budowa tej obronnej rezydencji rozpoczęła się prawdopodobnie pod koniec XVI wieku.
Warownię otaczał mur kurtynowy z kamienia o grubości ponad 1,5 m.
Rozbudowano zamkowe obwarowania i otoczono zamek kamiennymi fortyfikacjami typu bastionowego, które są zachowane do dziś.
Projekt tych prac został wykonany przez architekta pochodzenia holenderskiego - Tylmana z Gameren.
Od strony północnej i wschodniej zachowały się resztki fos, a w kurtynie północnej wylot tunelu wycieczkowego.
W latach 1985 - 93 budowla została odrestaurowana, odnowiono też jej wnętrza.
Została przywrócona sala reprezentacyjna i odtworzono kaplicę więzienną.
Wewnątrz zamku odsłonięto w 1995 roku tablicę upamiętniającą męczeństwo prawników więzionych i straconych tu w czasach stalinowskich.
W 1996 roku w zamku Lubomirskich w Rzeszowie utworzono Muzeum Prawa.
Obecnie w Zamku organizowane są wystawy i koncerty, a na dziedzińcu odbywają się plenerowe przedstawienia.
Na zachód:
Pałac w Przecławiu
Zamek w Przecławiu jest jedną z najpiękniejszych renesansowych rezydencji arystokratycznych w Polsce. Słynie ze wspaniałych wnętrz mieszkalnych, a otacza go malowniczy, XVII - wieczny park w stylu angielskim.
6 czerwca 1969 zamek, oficyna zamkowa z I poł. XIXw., park geometryczno - krajobrazowy z drzewostanem z XVIIw. oraz murowana XIX - wieczna kapliczka zostały wpisane do katalogu zabytków. XIX - wieczna tradycja udostępniania turystom zbiorów zamkowych i zabytkowego parku jest kontynuowana przez obecnych właścicieli.
Każdego ranka otwiera się brama do historycznej posiadłości.
Zamek Książęcy Rzemień
W XIV wieku komes Rafał z Tarnowa (1318-1373) – syn możnowładcy Spycimira (1280-1356), skoligaconego z polskimi królami Łokietkiem i Kazimierzem Wielkim – posiadł szmat ziemi nad Wisłoką i tutaj, u skraja Puszczy Sandomierskiej, utworzył na niedostępnej wyspie warowną, gotycką siedzibę z wieżą mieszkalną typu stołp. Postawił ją na fundamencie z ciosów kamiennych i pali dębowych, które od średniowiecza dotrwały do naszych czasów i wraz ze współczesnymi wzmocnieniami gruntowymi nadal wspierają okazałą konstrukcję. Górujący nad rozlewiskiem rzemieński zamek typu wieżowego jest w Polsce unikatem. Od 2008 roku trwa rewitalizacja obiektu przez obecnych właścicieli.
Rezerwat przyrody Jaźwiana Góra
Buczyna w Cyrance na Płaskowyżu Kolbuszowskim
Rezerwat przyrody Końskie Błota
Sandomierz >>>
