Mauzoleum Poznańskiego (kwatera I) to jeden z największych grobowców żydowskich na świecie. Powstał na polecenie Izraela Kalmanowicza Poznańskiego. Mauzoleum powstało w latach 1903-1905 i zostało zbudowane na planie koła. Zostało wykonane z szarego granitu, marmuru, żeliwa i szkła. Wewnątrz grobowca znajdują się dwa sarkofagi: Leonii z Hertzów i Izraela Kalmanowicza Poznańskiego. Groby pozostałych członków rodziny znajdują się na zewnątrz. Wnętrze kopuły, zwieńczającej mauzoleum, zdobi mozaika z wyobrażeniami symboliczno-religijnymi i hebrajskimi inskrypcjami. Mozaikę ułożyła słynna niemiecka firma Johann Odorico. Składa się ona z dwóch milionów kolorowych szklanych tesser i jest wyłożona płatkami złota.

Cmentarz podzielony jest na dwie części oddzielone murem, wschodnią i zachodnią. Ogromna Brama Główna mieści się na południowym- wschodzie i jest otwierana tylko na specjalne okazje. Na cmentarz, do części wschodniej, tzw. gospodarczej, wchodzi się przez furtkę od ulicy Zmiennej. Tu znajduje się Dom Przedpogrzebowy, inaczej Dom Oczyszczenia (Ben Tahara).

Warto przejść się aleją główną, gdzie znajdują się macewy i pomniki o wysokiej wartości artystycznej i historycznej. M.in. macewa Halinki Szeffer (opleciony typowymi elementami sztuki secesyjnej- bluszcz, jako symbol trzymania się życia), czy groby rodziców Juliana Tuwima, czy Artura Rubinsteina.