z archiwum MUWIT.pl
Bory Tucholskie - park narodowy
Bory Tucholskie są jednym z największych kompleksów leśnych w Polsce. Wśród przeważającej w drzewostanie sosny występują dęby, graby, osiki, brzozy, cisy a w bogatym podszyciu obfitość grzybów i jagód. W Borach Tucholskich zachowały się również fragmenty pierwotnej puszczy, stanowiska reliktowych roślin, rzadkich już w Polsce gatunków ptaków i zwierząt (orzeł bielik, głuszec, żuraw, czapla siwa, wydra).
z archiwum MUWIT.pl
Odry - Kręgi Kamienne
Ciekawym i jedynym w Polsce zabytkiem archeologiczno-przyrodniczym są tzw. Kręgi Kamienne w Odrach nad rzeką Wdą.
Kręgi mają średnicę 15-33 m, zbudowane są z wystających ponad powierzchnię ziemi głazów wokół jednego lub dwu kamieni środkowych.
Historia powstania kręgów, do dzisiaj dokładnie nie wyjaśniona, sięga pradziejów tej ziemi. Na powierzchni kręgów pod warstwą ziemi odkryto bruk kamienny, a pod nim jamy grobowe.
Cmentarzysko to oceniane jest na I-III wiek n.e. "Kręgi Kamienne" są również rezerwatem przyrody.
Najstarsze i najbardziej tajemnicze kaszubskie budowle to kamienne kręgi, które do dziś zachowały się w wielu zakątkach regionu. Co ciekawe, w Polsce występują one tylko na Pomorzu. Najbardziej znane są kręgi w Węsiorach, Odrach, Leśnie, a także w Łupawie i Siemirowicach. Mają zazwyczaj 13-33 m średnicy, zaś w ich pobliżu znajdują się liczne kurhany- grobowce obłożone z wierzchu grubą warstwą kamieni. Archeolodzy twierdzą, że kręgi pochodzą z początku naszej ery, lecz wielu badaczy przypuszcza, że powstały wcześniej- między 4000 a 1800 r. p.n.e. Naukowcy nadal spierają się, kto je budował- skandynawskie plemiona czy też znacznie wcześniej inne ludy. Nie brakuje też zwolenników teorii, zgodnie z którą są to pozostałości po... lądowiskach kosmitów. Radiesteci twierdzą, że kamienie, które wyznaczają kręgi, kumulują energię i silnie promieniują.
z archiwum MUWIT.pl
Cisy Staropolskie
Rezerwat przyrody Cisy Staropolskie im. Leona Wyczółkowskiego jest najstarszym rezerwatem w Polsce i jednym z najstarszych w Europie.
Pierwszą próbę ochrony cisa podjął już w średniowieczu Władysław Jagiełło. Tym samym jest to jedyne drzewo z tak długą (choć z przerwami) historią ochrony. Dziś w rezerwacie im. Wyczółkowskiego znajduje się ponad 3500 cisów i jest to ich największe skupisko w Polsce.
Cis pospolity (Taxus baccata L.) niegdyś był w Polsce pospolity. Obecnie, ze względu na bardzo wolny przyrost i słabą odnawialność naturalną, objęty jest całkowitą ochroną. Jest długowieczny - najstarsze okazy w kraju mają około 700 lat; cis teoretycznie może dożyć do 2-3 tys. lat. Drewno cisa jest elastyczne i sprężyste, poza tym nie zawiera kanalików żywicznych, dlatego przez stulecia było wykorzystywane do wyrobu łuków, kusz, do celów rzeźbiarskich, jako materiał budowlany i do produkcji mebli, dlatego populacja cisa w naszym kraju została silnie przetrzebiona.