Cypr jest trzecią co do wielkości wyspą Morza Śródziemnego, znajdują się tu liczne piaszczyste plaże, czyste morze dla sympatyków sportów wodnych oraz zabaw w wodzie. Wzgórza wokół Pafos i góry Troodos znakomicie nadają się dla amatorów pieszych wycieczek. Wyspa ta od zawsze zachwycała różnorodnością, świadectwa dawnych czasów odnajdziemy w licznych klasztorach, amfiteatrach i świątyniach. Zwiedzając wyspę Afrodyty warto odwiedzić Pafos, gdyż znajdują się tu słynne i piękne mozaiki, które są wyjątkową gratką dla koneserów sztuki.

Cypr ma klimat typowo śródziemnomorski, z bardzo gorącym latem w lipcu i sierpniu. Większa część roku jest sucha, jedynie w okresie od grudnia do marca pojawiają się trudne do przewidzenia deszcze. Na Cyprze często zdarzają się susze.

Cypr zawsze był wyspą i dlatego wielu żyjących tu gatunków, głównie roślin, nie spotyka się nigdzie indziej na świecie. Trzy podstawowe obszary występowania miejscowej przyrody to pasma górskie, równiny nadmorskie oraz tereny rolnicze. Wybrzeża (nawadniane przez okresowo powstające rzeczki, które zasilają na przykład sady cytrusowe) w większości opanował przemysł turystyczny, stąd znikome występowanie tu świata flory i fauny. Tam, gdzie zachował się on najlepiej, to rejony górskie, a także obszar półwyspu Akamas. Na półwyspie nie utworzono wprawdzie parku Narodowego, ale jest on pod ochroną. W północnej części wyspy, gdzie turystyka nie rozwinęła się na tak szeroką skalę jak na południu, możemy w pełni podziwiać cypryjską faunę, zwłaszcza sępy płowe, owocożerne nietoperze, lisy, żółwie morskie i muflony, czyli cypryjskie dzikie owce.


Na wyspie znajdują się też dwa masywy górskie: Góry Karpason na północy Cypru i góry Troodos zajmujące część środkową Republiki Cypryjskiej. Pierwsze to głównie góry wapienne, drugie pasmo utworzone jest ze skał wulkanicznych. Oba łańcuchy oddziela nizina Mesaria.