Łeba
Łeba to nadmorskie miasto położone nad rzeką o tej samej nazwie. Pierwsze zasiedlenia w tej okolicy miały prawdopodobnie miejsce jeszcze w neolicie - archeolodzy znaleźli pojedyncze narzędzia z tego okresu. Łeba powstała na skutek rozdzielenia się jeziora Sarbsko i Łebsko - wówczas powstał ląd zdatny do osiedleń (wcześniej teren ten był prawdopodobnie bagniskiem). Osada na mierzei mogła powstać w VIII wieku.
Łeba - Dom Kuracyjny - Zamek na Wydmie
Ruch turystyczny w Łebie, jak i innych nadmorskich miejscowościach, rozpoczął się wraz z rozwojem komunikacji: kolei, dróg, samochodów. Łeba pod koniec XIX stulecia uzyskała połączenie drogowe i kolejowe z Lęborkiem. Aby zwiększyć prestiż nadmorskiej Łeby i przyciągnąć większą ilość letników baron Herbert von Massow postanowił wznieść Dom Kuracyjny. Dziś działa tu Hotel Neptun, a sam obiekt jest wizytówką miasta, a z racji położenia, często gości na pocztówkach i zdjęciach prywatnych.
Kamień węgielny pod budowę został wmurowany w 1906 roku. 23 września 1907 roku poświęcono i otwarto Dom Kuracyjny, którego wzniesienie kosztowało wówczas 150 tysięcy Marek. Budynek został wzniesiony tuż przy plaży, na wydmie. Zimą 1911 roku Łebę nawiedził duży sztorm, który podmył cześć wydmy, na której wzniesiony był Dom Kuracyjny i obiekt został zamknięty. Dwa lata później znów szalał sztorm, po którym obiekt został sprzedany. Nowy nabywca Max Nitschke zapłacił stosunkowo niewielką cenę, w porównaniu z budową, i przystąpił do prac zabezpieczających obiekt przed zawaleniem. Wykonano betonową ścianę oporową u podnóża wydmy, drewnianą palisadę. Dodatkowo powtórne usypano wydmę przed Domem Kuracyjnym. Ponownego otwarcia Domu Kuracyjnego dokonano w sezonie 1913. W roku 1914 znów trzeba było ratować obiekt przed zawaleniem. Ponownie dokonano umocnień i budynek stoi po dziś dzień. Po II Wojnie Światowej właścicielem obiektu zostało miasto Łeba. Po 45-latach eksploatacji zniszczony obiekt został sprzedany prywatnym właścicielom, którzy powoli doprowadzili go do dawnej świetności.
Łeba - Muzeum bursztynu
Nasze Muzeum to z pewnością zastrzyk wiedzy z różnych dziedzin nauki, dla wszystkich ciekawych świata. To też zabawa dla dzieci i dorosłych, a to za sprawą przenoszących nas w czasie komnat. Odwiedzając je przejdziesz przez BURSZTYNOWY LAS sprzed 40 milionów lat, odwiedzisz świat EPOKI LODOWCOWEJ, by wreszcie wejść na SALĘ EDUKACYJNĄ i pofruwać z owadami a zakończyć wędrówkę w BURSZTYNOWEJ KOMNACIE.
TODO
Łeba - Ruiny kościoła św. Mikołaja
Do dziś zachowała się jedynie część muru ceglanego, który stoi w tym samym miejscu co kiedyś (ul. Turystyczna). Widoczny fragment to najprawdopodobniej narożny fragment lewej nawy głównej. Choć, przyznaję z bólem, nie są to szczątki spektakularne. Ani, niestety, nawet ciekawe. Choć do rejestru zabytków.
Dawna Łeba położona była na zachodniej stronie rzeki Łeba. W miejscowości stał wówczas Kościoł św. Mikołaja. Po sztormie z 1558 roku i następnym w roku 1570 miasto w dużej części zostało zniszczone. Mieszkańcy porzucili zniszczony teren i przenieśli się na prawy brzeg rzeki. Dawne miasto dalej było niszczone przez siły natury. W 1590, na nowym terenie, rozpoczęto budowę nowego kościoła (pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny), do którego użyto odzyskany materiał budowlany z dawnej świątyni.
Łeba - Muzeum motyli
To największa stała ekspozycja motyli świata w Polsce licząca ponad 5 tysięcy okazów pochodzących z całego świata. Zbiór jest uwieńczeniem pasji kolekcjonerskiej Jacka Kobieli trwającej blisko 40 lat Cześć kolekcji pochodzi z łowów własnych, zdobytych podczas podróży po Europie, Afryce, Ameryce Południowej i Środkowej, reszta to okazy nabyte od kolekcjonerów a także entomologów w różnych zakątkach świata. Od 2009 roku prezentacją i organizacją zbioru zajmuje się jego syn Filip Kobiela - autor oprawy graficznej muzeum który systematycznie powiększa i eksponuje zbiory muzeum Arthropoda. Jest to już trzecie pokolenie kolekcjonerów w rodzinie, kontynuujących zamiłowania prof. Stanisława Fischera, twórcy muzeum w Bochni założonego w 1959 roku. Zbiór muzeum Arthropoda prezentuje systematyczny przegląd motyli dziennych i nocnych podzielonych według rodzin i rodzajów występujących na kontynentach świata.
Istotną część kolekcji stanowi kompletny zbiór polskich motyli dziennych, ofiarowany przez wieloletniego kustosza zbioru Państwowej Akademii Nauk Pana Edwarda Palika, jak również gatunki występujące w okolicach naszego miasta Bochnia. Klasyfikacja motyli oparta jest na systematyce Linneusza, który wprowadził łacińskie nazewnictwo dwuimienne w opisie gatunku biologicznego. Arthropoda oznacza stawonogi, dlatego też oprócz motyli w muzeum można zobaczyć straszyki, pluskwiaki, modliszki, cykady, a także chrząszcze Polski i świata. Prezentowane są gatunki, których wygląd i biologia ilustrują różne zjawiska przyrodnicze, w których ćma nie musi być szara, motyl może być liściem , sową, czy tygrysem.
Mierzeja Łebska - Ruchome wydmy
Wydmy występujące na Mierzei Łebskiej i na terenie Słowińskiego Parku Narodowego nieustannie się przemieszczają. Wydmy w Słowińskim Parku Narodowym to największy obszar wędrującego piasku w Europie Środkowej i jeden z najbardziej rozległych na całym kontynencie. Nadmorskie wydmy powstały z piasków naniesionych przez fale morskie. W Polsce wydmy występują na bardzo wielu obszarach, mają jednak w większości charakter wydm utrwalonych. Wydmy wędrujące spotyka się jedynie w rejonie nadmorskim.
Stilo - Latarnia morska
Latarnia Stilo położona w odległości pięciu kilometrów od wsi Stilo (zwanej również Ostenik) oraz ok. 10 km na wschód od miasta Łeba, jest charakterystyczną budowlą o kształcie ściętego ostrosłupa, na szesnastokątnej podstawie. Latarnia pomalowana jest w trzy charakterystyczne pasy – czarny u dołu, biały pośrodku i czerwony na górze. U szczytu latarni znajdują się dwie galerie widokowe i laterna, do której nie ma dostępu. Latarnia Stilo została zbudowana na początku XX wieku i odznaczała się bardzo nowoczesną, jak na tamte czasy, techniką budowy – stalowe elementy połączono śrubami, co jest doskonale widoczne wewnątrz budynku. Obok wieży stoi domek latarników, w którym swe obowiązki wypełnia także kobieta.
Słowiński Park Narodowy
Przyroda SPN odznacza się unikatowymi walorami i jest jednocześnie charakterystyczna dla środkowego wybrzeża Bałtyku. Te swoiste cechy przyrody Parku doceniane są nie tylko w kraju, lecz także za granicą. Największym bogactwem obiektów, zjawisk i procesów przyrodniczych odznaczają się Mierzeja Łebska oraz przymorskie jeziora. Do najbardziej unikatowych wartości środowiska Parku należy zaliczyć bogactwo odmiennych ekosystemów i ich niezwykle dynamiczne relacje przestrzenne. Dla przykładu zmiany położenia linii brzegowej Morza Bałtyckiego w makroskali dokonywały się przez tysiąclecia, ale nieomal każdego dnia na plaży można śledzić ten proces w miniskali, obserwując formowanie się lagun i ich wypełnianie piaskiem, wyrzucanym przez fale morskie na brzeg.
W tym Parku Narodowym, prócz malowniczych terenów, strzeże się również indywidualne gatunki flory i fauny. W obszarach leśnych dominuje sosna, ale zastaniemy także dęby, buki, modrzewie i świerki. Wśród innych roślin występują w tej okolicy: storczyk plamisty, piaskownica, honekia piaskowa, rosiczka lub rukwiel nadmorska. Park to też miejsce lęgowe wielu gatunków ptaków: przeróżne gatunki kaczek, łabędzie krzykliwe, bataliony, bociany czarne, bądź żurawie. Można również spotkać puchacza, borsuka, jenota czy też łosia, to również siedlisko żmij.
Trójmiasto
Gdańsk, Sopot i Gdynia - trzy miasta, które różni wszystko - historia, położenie, wielkość. Jednak to tylko pozorne różnice. Prawda jest taka, że Gdańsk, Sopot i Gdynia to trzy miasta, które łączy wszystko.
Trójmiasto tworzą historyczny Gdańsk, uzdrowiskowy Sopot oraz nowoczesna Gdynia. Każdy znajdzie tu coś dla siebie. Zwiedzanie warto zacząć od spaceru brzegiem morza. Plaże w Gdańsku, molo w Sopocie, Gdynia Orłowo i klif z zapierającym dech w piersiach widokiem na Zatokę Gdańską to wspaniały wstęp do trójmiejskiej przygody.