Aktualizacja: 30.sierpień'2022
  





Rzeszów
Przewodnik z cyklu PLUS



Pamiątkowe kamienice, urokliwe ulice i aleje powstałe w czasach Ligęzy czy Lubomirskich. Rzeszów posiada wiele zabytków, które zachwycają swoją historią.

.

Co zobaczyć?:

Muzeum Dobranocek
Muzeum Dobranocek, to miejsce, w którym dorośli mogą odbyć sentymentalną podróż do czasów swojej młodości dzieląc się przy tym wspomnieniami z młodszym pokoleniem. Podstawę ekspozycji stanowi kolekcja pamiątek W. Jamy, który przekazał swoje zbiory samorządowi w celu stworzenia tego miejsca. Można tam zobaczyć lalki kukiełkowe oraz inne przedmioty ściśle związane z dobranockami (zabawki, plakaty, książki, opakowania po kosmetykach). Wśród lalek znajdują się m.in.: Miś Uszatek, Colargol, Pingwin Pik – Pok. Muzeum jest organizatorem wielu wystaw, imprez i konkursów, a także zajęć twórczych i edukacyjnych. Przeprowadzane są tam również spotkania z reżyserami, a w specjalnej sali zwiedzający mogą zobaczyć dobrze znane dobranocki.






Zamek Lubomirskich

Zamek Lubomirskich jest jednym z najbardziej reprezentacyjnych obiektów zabytkowych Rzeszowa. Budowa tej obronnej rezydencji rozpoczęła się prawdopodobnie pod koniec XVI wieku. Warownię otaczał mur kurtynowy z kamienia o grubości ponad 1,5 m. Rozbudowano zamkowe obwarowania i otoczono zamek kamiennymi fortyfikacjami typu bastionowego, które są zachowane do dziś. Projekt tych prac został wykonany przez architekta pochodzenia holenderskiego - Tylmana z Gameren. Od strony północnej i wschodniej zachowały się resztki fos, a w kurtynie północnej wylot tunelu wycieczkowego. W latach 1985 - 93 budowla została odrestaurowana, odnowiono też jej wnętrza. Została przywrócona sala reprezentacyjna i odtworzono kaplicę więzienną. Wewnątrz zamku odsłonięto w 1995 roku tablicę upamiętniającą męczeństwo prawników więzionych i straconych tu w czasach stalinowskich. W 1996 roku w zamku Lubomirskich w Rzeszowie utworzono Muzeum Prawa. Obecnie w Zamku organizowane są wystawy i koncerty, a na dziedzińcu odbywają się plenerowe przedstawienia.


W okolicy:
Najbliższy przewodnik:
Kolbuszowa >>>

Na północ:

SKANSEN W KOLBUSZOWEJ
Wśród obiektów zlokalizowanych na terenie skansenu znajdują się między innymi: młyn wodny z Żołyni z 2 poł. XIX w.,będący przykładem przemysłowego budownictwa Lasowiaków, stodoła z Kopci z 1749 r., chałupa z Raniżowa z końca XVIII w.- przykład zanikającego budownictwa z okresu osadnictwa józefińskiego w Puszczy Sandomierskiej. Plenerowa ekspozycja uli rozmieszczonych w niewielkim zagajniku ilustruje najważniejsze etapy rozwoju pszczelarstwa na terenie Puszczy Sandomierskiej.


Najbliższy przewodnik:
w przygotowaniu

Na wschód:






Łańcut - zamek i spektakularne wnętrza
Zamek w Łańcucie jest jedną z najpiękniejszych rezydencji arystokratycznych w Polsce. Słynie ze znakomitych wnętrz mieszkalnych oraz niezwykle interesującej kolekcji pojazdów konnych. Zespół pałacowy otacza stary, malowniczy park w stylu angielskim, w którym wznoszą się liczne pawilony i zabudowania gospodarcze, ściśle niegdyś związane z codziennym życiem łańcuckiej rezydencji.






Skansen w Markowej
W każdym zakątku zobaczą Państwo część historii naszych przodków. Te zaklęte w drewnie wspomnienia ożywają wraz z przekroczeniem drewnianego progu chłopskiej chałupy. Od tego momentu będziecie doświadczać historii wieloma zmysłami. Poczujecie zapach słomianej strzechy, waszym oczom ukażą się pomieszczenia, narzędzia, sprzęty domowe i gospodarskie te same, co na przełomie XIX i XX wieku, w końcu, aby dopełnić uczty zmysłów spróbujecie kawałek ciemnego chleba, który tak jak przed laty pieczony jest przez markowskie gospodynie.

Najbliższy przewodnik:
w przygotowaniu

Na południe:

Drewniane kościoły UNESCO
Znajdują się w niewielkiej odległości od siebie. Haczów i Blizne. Różniące się jak dzień od nocy.
Blizne: Wnętrze składające się z kruchty, kwadratowej nawy i prezbiterium posiada bogaty, kolorowy wystrój. Zdobią go bezcenne polichromie z około 1550 roku, 1649 i 1700 roku, o 3 różnych dekoracjach malarskich. XVI i XVII wieczne malowidła zostały zakonserwowane w latach 2000/2001 przez Barbarę Czajkowską-Palusińską, Lecha Kitlińskiego i Sławomira Stępnia. Część malowideł widoczna jest bez konieczności wstępu do kościoła (choć zdecydowanie należy).

Haczów: najstarszy, największy i najlepiej zachowany gotycki kościół drewniany konstrukcji zrębowej w Europie, praktycznie nie zmieniony pod względem konstrukcyjnym, z bogatym wystrojem malarskim i rzeźbiarskim; czytelne nawarstwienia form architektonicznych i dekoracyjnych od XV do XIX w. - tak mówi UNESCO. W kwestii starszeńśtwa trwają dyskusje. Czy najstarszym jest podkarpacki Haczów, wielkopolskie Tarnowo Pałuckie czy, wg najnowsych badań, również wielkopolski kościół w Domachowie. Ale czy to ma aż takie znaczenie?

Najbliższy przewodnik:
w przygotowaniu

Na zachód:

Zamek w Odrzykoniu
Już z daleka widać skalne wzgórze nad rzeką Wisłoką, na którym zachowały się ruiny zamku Kamieniec. Przeszedł on do historii nie tylko jako budowla obronna, ale także jako miejsce, które zainspirowało do powstania jednej z najsłynniejszych polskich komedii. Bowiem to tu miał miejsce spór o mur graniczny między dwoma właścicielami zamku, który posłużył Aleksandrowi Fredrze do napisania sztuki pt. „Zemsta”.

Schron kolejowy w Stępinie
Jedna z ważniejszych atrakcji militarnych kraju, największy w świecie naziemny schron kolejowy, odwiedzany przez Hitlera w 1941 r., o czym wiedzą wszyscy, powstał dzięki walorom krośnieńskiego lotniska, o czym mówi się mało...

Już gotując się do wojny Niemcy doskonale zdawali sobie sprawę z wartości krośnieńskiego lotniczego kompleksu szkoleniowego, jednego z najnowocześniejszych w ówczesnej Europie. W ramach przygotowań do ataku na ZSRR, aby usprawnić transport amunicji, wybudowano bocznicę kolejową wiodącą na lotnisko. A bliskość doskonałej bazy lotniczej w Krośnie, najlepszej w tej części kraju, zadecydowała, że w jej pobliżu zbudowane słynne schrony kolejowe - podziemny w Strzyżowie i naziemny w Stępinie.

Miała się tu znaleźć wysunięta kwatera dowodzenia - Anlage Süd (Obszar Południe) - umożliwiająca kierowanie operacją podboju ZSRR, planowana zapewne jeszcze przed wybuchem wojny. Prace budowlane rozpoczęto wiosną 1940 r. a projekt i jego realizacja została powierzona słynnej – Organisation Todt. Wszystko odbywało się w ścisłej tajemnicy, plac budowy otoczono kilkumetrowym parkanem a przy budowie głównej pracowali wyłącznie Niemcy, wspomagani przez kilka tysięcy robotników przymusowych zaangażowanych do prac pomocniczych.

Zakres inwestycji był imponujący, fundamenty miały kilka metrów głębokości a na długości niemal kilometra przesunięto koryto płynącej przez miejscowość Stępinki. W czerwcu 1941 r. wszystko było gotowe.

Powstał schron długości 393 m, lekko łukowaty (co utrudniło ponoć bezpośrednie trafienie bombą lotniczą) ze ścianami grubymi na 2-3 m, które mogły wytrzymać trafienie nawet półtonowym pociskiem. Zabezpieczono także schron przed atakiem chemicznym, wykorzystując system śluz i urządzeń wentylacyjno-filtrujących. Podziemne przejście łączyło go z sąsiednim schronem zaplecza technicznego i magazynowego. Łącznie było tu kilkadziesiąt budynków, wież strażniczych czy bunkrów bojowych i strzelniczych, z których zachowało się 7 – tych o konstrukcji żelbetowej. Nie dotrwała niestety do dziś piękna ponoć drewniana willa, przeznaczona dla dowódców najwyższej rangi. W odległości 600 m od schronu kolejowego znajdowało się trawiaste lądowisko dla samolotów.

27-28 sierpnia 1941 r. odbyło się tu słynne spotkanie spotkanie Adolfa Hitlera z Benito Mussolinim. Hitler lądował wówczas co najmniej trzykrotnie na lotnisku w Krośnie, gościł tu też Mussolini. I choć Mussolini przybył do Stępiny pociągiem, na inspekcję na front wschodni pod Kijów odleciał wspólnie z Hitlerem właśnie z Krosna. Tu także zakończyli ową inspekcję, witani uroczyście m.in. przez niemiecką załogę lotniska.

Była to jedyna wizyta Führera w Stępinie, choć obiekt utrzymywano w stałej gotowości na przyjęcie pociągu sztabowego lub innego pociągu specjalnego przez cały okres wojny aż do sierpnia 1944 r. i zajęcia schronu przez Sowietów, którzy urządzili tu szpital polowy.

Po wojnie schrony znajdowały się pod nadzorem wojska, a w latach 60. NBP, który planował tu ukrycie ważnych dokumentów i depozytów. Ostatecznie przejęła go Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna w Stępinie, adaptując na … uprawę pieczarek. Dopiero w XXI w. ten fascynujący obiekt doczekał się wreszcie godnej funkcji udostępnianej do zwiedzania atrakcji turystycznej.




Copyright © MUWIT.pl    O portalu |  autorzy |