.


Sieradzki Park Etnograficzny położony jest przy ul. Grodzkiej 1, między Żegliną a Zalewem Paradzianka, w pobliżu “Wzgórza Zamkowego”. Idea powstania parku etnograficznego zrodziła się w latach 60-tych z inicjatywy ówczesnej Dyrektorki Muzeum pani Zofii Neymanowej. Sieradzki Park Etnograficzny jest czynny od maja do listopada, codziennie z wyjątkiem poniedziałków,

Drewniany kosciół z początku XV w., wybudowany w podziękowaniu za sukces Bitwy pod Grunwaldem. W obecne miejsce świątynię przeniesiono w 1853 r.


Zbiornik Jeziorsko jest najcenniejszym miejscem dla ptaków wodno-błotnych w centralnej Polsce. Najcenniejszy przyrodniczo fragment zbiornika Jeziorsko to cofka (obszar na granicy woda - ląd), która jest objęta także ochroną w formie rezerwatu przyrody o nazwie "Jeziorsko". Gatunkami ptaków, dla ochrony których utworzono obszar są gatunki związane z siedliskami wodnymi i podmokłymi. Koncentracje ptaków wodno-błotnych w okresie migracji osiągają powyżej 70 tys. osobników. Strefa południowa zbiornika, okresowo zalewane zarośla wierzbowe, są miejscem gniazdowania wielu rzadkich gatunków ptaków.



Brodnia to wieś królewska, powstała jeszcze przed XIV wiekiem, wtedy również założono parafię, w 1644 roku została wcielona do parafii Zadzim, a od 1866 roku ponownie stała się samodzielną parafią. Obecny drewniany kościół zbudowany został około 1556 roku i gruntownie przebudowany w roku 1886. Kościół w Brodni jest trzynawowy z trzema ołtarzami: główny barokowy w kolorze czarnym, zdobiony złotem, z obrazem św. Stanisława Biskupa z XVIII wieku i Matki Bożej Różańcowej z XIX wieku. Ołtarze boczne są rokokowe z XVIII wieku z wizerunkami św. Józefa, św. Mikołaja, św. Rocha i św. Rozalii.


Początki istnienia parafii w Pęczniewie datuje się na XIV w. Wówczas wybudowano drewniany kościół, który przetrwał do poł. XVIII w. Obecna świątynia została wzniesiona w roku 1761 za sprawą Tomasza Kossowskiego z Głogowy herbu Dulęba i jego małżonki Franciszki (na cmentarzu przykościelnym znajduje się ich mogiła). W XIX w. kościół rozbudowano.

Jest to obiekt drewniany o konstrukcji zrębowej, z zewnątrz odeskowany z imitacją boniowania. Pokryty jest dwuspadowym, blaszanym dachem z niewielką wieżą na sygnaturkę. Będąc w świątyni warto zwrócić uwagę na jego zabytkowe wyposażenie, a pośród niego: ołtarz główny z 1640 r. z obrazem Matki Boskiej z Dzieciątkiem Jezus oraz rzeźbami świętych - Wojciecha, Stanisława i Katarzyny, ołtarze boczne z około 1640 r. z obrazami Matki Boskiej Częstochowskiej w drewnianej sukience i świętego Wojciecha, chrzcielnica z II poł. XVII w.
W nawie znajduje się tablica upamiętniająca 6 Pułk Strzelców Konnych im. Stanisława Żółkiewskiego.
W stojącej przy kościele drewnianej dzwonnicy znajduje się zabytkowy dzwon z herbem Pobóg (polski herb szlachecki noszący zawołanie Pobodze) z 1648 r. W pobliżu wejścia głównego do świątyni znajduje się obelisk z popiersiem Ojca Św. Jana Pawła II upamiętniający jego pontyfikat. Po stronie północnej kościoła znajduje się grota z postacią Matki Boskiej z Lourdes ufundowana „W 60 Rocznicę Poświęcenia Narodu Polskiego Niepokalanemu Sercu Maryi”


W 2 poł. XVIII w. należała do Czartkowskich herbu Korab. Wincenty, z Krąkowskich, dzierżawca niedalekiej Brodni stał się niechlubnym bohaterem pamiętnika Kazimierza Deczyńskiego, wykorzystanym przez Leona Kruczkowskiego w jego powieści "Kordian i cham". est to spory budynek z cegły , na planie litery „U” zwrócony frontem na zachód, budynek piętrowy, podpiwniczony, z dachami dwuspadowymi z dachówki ceramicznej . Dokładniejsza historia dworu nie jest znana. (tekst z: www.mojemaleczarowanie.pl. Tam też piękne zdjęcia ruin)

Skansen Lokomotyw jest pamiątką z lat świetności ważnego węzła kolejowego jakim były Karsznice na trasie magistrali Śląsk – Porty. Powstał w 1993 roku, jako materialna pamiątka w 60. rocznicę oficjalnego oddania Parowozowni Karsznice do użytku i w 150. rocznicę pojawienia się kolei na ziemiach polskich. Była to inicjatywa Północnej Dyrekcji Okręgowej Kolei Państwowej wsparta zaangażowaniem pracowników Lokomotywowni Karsznice.


Pałac w Roszkowicach otaczają pochodzące z XIX w. zabudowania gospodarcze dawnego folwarku, skupione wokół dwóch dziedzińców. Wśród budynków folwarku wyróżniają się: dawna rządcówka, spichlerz oraz gorzelnia. W wyniku remontów i przebudów przeprowadzanych po 1945 r. wiele obiektów utraciło cechy stylowe.

Na północny-wschód od pałacu rozciąga się park krajobrazowy o pow. 3,30 ha, pochodzący z początku XIX w. Na park zaadaptowano niewielki kompleks leśny, dzięki czemu można spotkać w nim stare okazy dębów szypułkowych i buków zwyczajnych. W centrum parku znajduje się polana, a w jego wschodniej części dwa stawy, na jednym z nich utworzono wyspę, na której posadzono graby pospolite.
Niestety zarówno dawny folwark jak i park są otoczone ogrodzeniem. W tej sytuacji nie tylko nie można zwiedzić pałacu w Roszkowicach, a nawet trudno się do niego nawet zbliżyć.


Rezerwat Archeologiczny w Kaliszu-Zawodziu usytuowany jest w najstarszej części Kalisza, na terenie wczesnośredniowiecznego kaliskiego grodu, w bliskiej odległości od współczesnego centrum miasta. W 2008 roku odtworzono w Rezerwacie częściową zabudowę średniowiecznej warowni, na którą składają się: brama wjazdowa do grodu wraz z palisadą i mostem, kamienny kurhan, siedem drewnianych chat, dwupoziomowa wieża obronna, wały skrzyniowe, fundamenty oraz część przyziemia romańskiej kolegiaty oraz liczne repliki średniowiecznych przedmiotów. W części etnograficznej znajduje się osiemnastowieczna chata przeniesiona ze starego miasta w Kaliszu.